"Evet. Bana güven." diyor. "Tamam. Teşekkür ederim. En kötüsünü o atlattı." Doğrulmaya çalışıyorum ama vücudum ağır, sanki bin kilo gibiyim. Başım da ağır. Sersem. Etrafa bakınıyorum, seyrek döşenmiş hastane odası, iki yatak için yeterince geniş. "Biliyorum ve ondan yeterince özür dileyemem. Sanırım bunu asla telafi edemeyeceğim. Ya da sana." diyor Linc, bir anlığına benden uzaklara bakarak. Pişma