Kendimi affedip bu suçluluk duygusunu aşıp aşamayacağımı bilmiyorum.
Bu suçluluk duygusundan kurtulamıyorum. Yaşadığım sürece, onu o depoda, o tenha, kasvetli yerde bağlandığı haliyle gördüğüm manzarayı asla unutabileceğimi sanmıyorum. Küçük, savunmasız ve güçsüzdü. O görüntü beni asla terk etmiyor.
Öfkemi de bırakamıyorum. Tyler beni tepkimden mahrum bıraktığı için bu öfke güçsüz. O korkak kaçtı.
![İlk Tadında Aşk [Üvey Babasının Gözdesi]](/_next/image?url=https%3A%2F%2Fcos.ficspire.com%2F2025%2F07%2F15%2F3128ad2ae6cf4688a219b4d8968c0d49.jpg&w=384&q=75)















