[Maximus'un Düşünceleri] Alexia'yı özlediğimi inkâr edemem ama ona çok kızgınım—sessizliğine, yokluğuna, tek kelime etmeden gidişine. Tıpkı yıllar önce Paris'e gittiği gibi. Mary ile vakit geçirmek kafamı karıştırıyor. Alexia'nın yokluğu, bu kızla ne yapmam gerektiği konusunda kulağıma fısıldayacak kimsenin olmaması, işleri kolaylaştırıyor. Bugün, Mary'nin gözlerinin heyecanla parladığını görmek,