Bella schrok toen ze Justin's naam op de nummerweergave van Asher zag. "Moet ik opnemen?" vroeg Asher. "Ja!" Asher zette de oproep op de speaker. "Meneer Thompson, is mijn vrouw bij u?" vroeg Justin met een hese stem. Bella was woedend omdat ze het irritant vond dat Justin haar zijn vrouw noemde. "Meneer Salvador, let alstublieft op uw woorden. Ik ben nu uw EX-vrouw." "Anna Brown! Dus je bent echt bij hem!" Justin's stem werd lager. "Waar anders zou ik moeten zijn? Moet ik in jouw huis blijven en wachten tot je me eruit schopt?" Wat gemeen van hem! Justin's gezichtsuitdrukking was somber. "Doe niet zo ongeduldig. We hebben de scheiding nog niet afgerond, dus je bent in naam nog steeds mijn vrouw. Je zou op zijn minst moeten geven om het imago van Salvador Corporation en je eigen reputatie!" "Je droeg Rosalind Tideview Manor binnen terwijl we nog getrouwd waren en dwong me de scheidingspapieren te tekenen. Justin, gaf je überhaupt om mijn gevoelens?" Bella grijnsde. "Ik behandel mensen altijd zoals ze mij behandelen. Waarom zou ik me nu druk maken om het imago van je bedrijf? Ik heb immers mijn titel als CEO's vrouw opgegeven voor jouw geliefde Rosalind. Ga naar haar als je je zo'n zorgen maakt over de reputatie van het bedrijf!" Asher trok zijn wenkbrauwen op en nam een slok thee. Dit was de echte Bella Thompson. De brave en volgzaamde vrouw die tijdens haar driejarige huwelijk nooit ergens over klaagde, was slechts een persona die ze exclusief voor Justin had gecreëerd. Hoewel Asher van zijn zus hield, wat er ook gebeurde, gaf hij er nog steeds de voorkeur aan als ze een kracht was om rekening mee te houden. Gelukkig was die gedurfde en onverschrokken Bella terug. "Ik heb nu geen tijd om met je te discussiëren." Justin's stem klonk een beetje moe. "Opa is in het ziekenhuis opgenomen en hij vraagt er steeds om je te zien. Hij weigert zijn medicijnen in te nemen totdat hij je ziet." Bella's hart trilde. Ook al waren zij en Justin uit elkaar gegaan, Nigel was aardig voor haar geweest tijdens de drie jaar dat ze bij de Salvadors verbleef. Toen Bella vertrok, gaf ze alles op. De enige persoon die ze miste was Nigel. "Hij ligt in het KS ziekenhuis, toch? Ik ga later langs om Opa te bezoeken." Na het ophangen van de telefoon zuchtte Bella diep met een zwaar hart. "Bella, ik breng je er wel heen," bood Asher aan. "Het is goed. Ik ga Opa bezoeken, niet om Justin te provoceren. Als jij me daarheen brengt, zal het conflict alleen maar intenser worden." Bella wuifde haar handen in nood. "Ik rijd er zelf wel heen." * In het ziekenhuis stonden Justin en Ian op wacht voor Nigel's kamer. Bella liep haastig naar hen toe. Ze had Justin al een paar dagen niet gezien, maar ze kon in één oogopslag zien dat hij was afgevallen. Ze dacht: 'Verdorie! Waarom zou ik me druk maken? Het heeft niets met mij te maken of hij is afgevallen of aangekomen! Het kan me niet schelen of hij doodgaat!' De twee mannen keken pas op toen ze het klikken van haar hoge hakken op de vloer hoorden. Ze waren allebei verrast, vooral Justin. Hij herkende bijna niet dat de vrouw voor hem drie jaar lang zijn vrouw was geweest. "Meneer Harris, hoe gaat het met Opa?" Bella keek Justin niet eens aan en sprak alleen met Ian. "Jonge Mevrouw, bent u dat?" Ian was stomverbaasd en stelde een bijzonder domme vraag. De dame voor hem was verbluffend, met een prachtige make-up. Haar rode lippen waren ongelooflijk sexy en haar slanke zwarte pak zorgde ervoor dat haar benen er zo lang uitzagen. Ze zag eruit als een hotshot zakenvrouw. De vlinderrobijn broche op haar borst was ook buitengewoon oogverblindend, maar het overschaduwde haar heldere ogen niet. Pas toen besefte Bella dat ze vergeten was zich om te kleden in een witte jurk en sneakers - de typische kleding voor de brave Anna Brown - omdat ze zo haast had. "Ja, in levende lijve. Waarom ben je zo geschrokken? Vind je mijn nieuwe look niet leuk?" "Nee, nee... U ziet er veel mooier uit dan voorheen! U ziet er ook zelfverzekerder en energieker uit in deze kleding." Ian sprak zijn gedachten uit. "Echt? Dat komt misschien omdat ik net gescheiden ben." Bella grijnsde en voegde eraan toe: "Ik ben uit een hel geklommen en heb het daglicht weer gezien, dus natuurlijk zou ik er energieker uitzien." Justin's knappe gezicht werd even donker. Hij voelde zich gefrustreerd. "Als je dacht dat mijn huis een hel was, waarom ben je dan drie jaar bij me gebleven? Ik heb je meer dan eens verteld dat je vrij bent om het contract te verbreken. Ik had je op elk moment naar Opa kunnen brengen. Je hoefde niet rond te hangen alsof je een gevangenisstraf van drie jaar uitzat." Bella's hart deed pijn. Dit was Justin Salvador. Niemand kon hem van zijn beslissingen afbrengen. Als hij iemand leuk vond, zou hij die behandelen als een schat. Als hij iemand niet mocht, zou hij hen negeren, ongeacht wat ze voor hem deden. Bella werd smoorverliefd op deze koude en afstandelijke man. De prijs die ze voor deze liefde betaalde was ook onvergetelijk. "Ik heb Opa beloofd dat ik drie jaar bij je zou blijven, dus ik wilde mijn woord houden. Maar je bent eindelijk vrij, meneer Salvador. Vanaf nu kun je elke vrouw mee naar huis nemen en hoef je niet meer stiekem af te spreken met je geliefde." Bella grijnsde, maar ze zag er nog steeds prachtig uit. Justin voelde zijn keel samentrekken. Hij dacht: 'Waarom was deze vrouw zo tweezijdig? Dacht ze dat ze roekeloos kon zijn na onze scheiding? Maar ik moet toegeven dat ze veel opvallender is met deze felle persoonlijkheid dan met haar zachtmoedige uiterlijk van voorheen.' Justin's ogen glommen van bewondering. "Justin!" Bella keek achterom en zag Rosalind en Shannon haastig aankomen. Toen Rosalind zag dat Bella er was, keek ze een beetje vijandig, maar ze verborg het snel achter een lieve glimlach. "Waarom ben je hier?" vroeg Justin verrast. Zodra hij was uitgesproken, gooide Rosalind zich in zijn armen en sloeg haar armen om zijn middel. "Justin, waarom heb je me niet verteld over zo'n grote gebeurtenis? Zie je me niet als je familie?" "Justin, je hebt niet gezien hoe bezorgd Rose was toen ze hoorde dat je grootvader in het ziekenhuis was opgenomen. Ze heeft zelfs een deel van haar lunch overgegeven..." Shannon keek haar nichtje bezorgd aan. "Waarom heb je overgegeven? Is alles in orde?" Justin's ogen waren vol bezorgdheid. "Rose heeft altijd al maagproblemen gehad. Ze wordt misselijk als ze bang of nerveus is. Ze is naar veel dokters geweest en ze zeiden allemaal dat het geen ernstig probleem is. Er is echter geen genezing voor." Shannon zuchtte. "Ik zal een dokter vinden om Rose te behandelen. Als er geen resultaten zijn, neem ik haar mee naar het buitenland om een specialist te zien." Justin's stem was zacht. Hij sloeg zijn armen om Rosalind's middel. Bella grijnsde en herinnerde zich de tijd dat ze alleen naar het ziekenhuis was gegaan vanwege de buikgriep. Ze zweette hevig en zag er erg zwak en bleek uit. Maar Justin vroeg er niet eens naar. Het bleek dat Justin wist hoe hij voor mensen moest zorgen. Maar voor hem verdiende Bella gewoon niet zijn aandacht. Rosalind leunde dichter naar Justin toe en keek Bella aan met een sluwe glimlach. Ze dacht: 'Wacht even! Waarom ziet Anna er nu zo uit? Hoe is ze zo mooi geworden? Die vlinderbroche was het nieuwste werk van Alexa, de beste juweelontwerpster in Orbia. Het was 5 miljoen dollar waard! Hoe kan dit arme plattelandsmeisje zich zulke luxe juwelen veroorloven? Hoe kan deze bitch zo rijk zijn?!' "Justin, laat Rose je vergezellen om je grootvader te bezoeken. Rose heeft een keer gehuild op weg hierheen omdat ze zo bezorgd was." Shannon moedigde haar stiefzoon aan om bij haar nichtje te zijn en negeerde haar ex-schoondochter volledig, die drie jaar voor hen had gezorgd. Bella's gezicht was koud. Ze gaf niet meer om Justin, laat staan om de rest van de Salvador familie. Op dit moment ging de deur naar de kamer open. Nigel's secretaris, Matt Upton, kwam naar buiten. "Meneer Salvador vroeg me om te controleren of zijn kleindochter-in-wet was aangekomen." Toen Rosalind dit hoorde, verstrakte haar gezichtsuitdrukking en kon ze haar jaloezie niet verbergen. "Ik ben hier, Oom Matt." Bella stapte ongerust naar voren. Ze maakte zich zorgen om Nigel, dus ze nam niet de moeite om Matt's aanspreekvorm voor haar te corrigeren. "Jonge Mevrouw." Matt gebaarde beleefd naar de kamer. "Kom alstublieft met Jonge Meester Justin binnen." Bella liep zonder een woord te zeggen de kamer in. Justin perste zijn dunne lippen samen en volgde haar naar binnen. "Justin, wacht op me..." Rosalind wilde volgen, maar Matt hield haar tegen. "Het spijt me. Meneer Salvador heeft alleen zijn kleinzoon en kleindochter-in-wet uitgenodigd. Hij zal niemand anders zien. U kunt vertrekken."