Justin bracht Rosalind onder ieders blikken zijn kantoor binnen. Zodra de deur dichtviel, barstte Rosalind in tranen uit en wierp ze zich in Justin's armen, waarbij ze zijn middel stevig omhelsde. "Justin, ik ben zo blij dat je me bent komen ophalen. Ik was echt bang daarnet..." Justin's ogen werden donker. Hij bracht zijn handen omhoog en legde ze op Rosalind's schouders, waarbij hij haar langzaam van zich afduwde. "Justin..." Rosalind keek verward. "Waarom heb je dit gedaan?" Justin's toon was koud en zijn ogen intimiderend. "Wat gedaan?" "Waarom ben je naar Savrow Daily gegaan om ons huwelijksnieuws te onthullen?" Rosalind haalde stiekem opgelucht adem en omhelsde hem opnieuw. "Omdat ik niet kan wachten om met je te trouwen. Wil je niet met me trouwen?" "Ik wil wel, maar het op deze manier vrijgeven van het nieuws is ongepast." Justin's uitdrukking was streng. Hij was niet zo zachtaardig als voorheen. "Waarom is het ongepast? Jij en Anna zijn toch al gescheiden!" "We hebben de scheiding nog niet afgerond, en we hebben opa beloofd dat we het pas na zijn 80e verjaardag zouden afronden." Justin trok zich onbewust terug van Rosalind. "Daarvoor is zij in naam nog steeds mijn vrouw. Nu je ons huwelijksnieuws hebt onthuld, worden alle drie de partijen getroffen. Opa zal nu nog meer tegen jou zijn." Justin was een direct man die altijd de voor- en nadelen van alles overwoog. Hij was alleen zachtaardig tegen Rosalind, maar wat hij zojuist zei was een beetje hard voor haar. Dat kwam omdat hij dacht dat zijn jeugdliefde hem zou begrijpen. Het resultaat was dat Rosalind de kern van de zaak niet kon vatten. Haar ogen werden rood van woede. "Drie partijen worden getroffen? Justin, voelde je je ongemakkelijk toen je mensen Anna zag bekritiseren als de derde partij? Heb je medelijden met haar?!" "Nee, maar Anna is niet de derde partij. De situatie had niet zo mogen lopen." Justin kneep in het midden van zijn wenkbrauwen, en voelde een doffe hoofdpijn opkomen. "Waarom niet? Ze kwam overduidelijk tussen ons in!" Rosalind was zo boos dat ze met haar voeten stampte. Haar stem was schril en onaangenaam, doordringend Justin's oren en waardoor zijn hoofdpijn erger werd. "Als zij er niet was geweest, was ik bij jou geweest! Het is allemaal haar schuld! Ze heeft mijn plaats drie hele jaren bezet!" "Anna was drie jaar lang alleen in naam mijn vrouw. Het was zodat opa zou toegeven. Zonder haar zouden jij en ik nooit samen zijn." Nadat Justin klaar was met spreken, trok zijn hart samen. Inderdaad. Als Anna hem niet had verlaten aan het einde van hun driejarige contracthuwelijk, zou zijn grootvader hem en Rosalind nooit samen laten zijn. Die vrouw was altijd de eerste om hem met een glimlach te begroeten als hij thuiskwam. Ze hielp hem zich om te kleden, verwarmde zijn badwater en zorgde stilletjes voor alles, zodat hij zich nooit zorgen hoefde te maken. Er was geen ruzie, geen huilen of gedoe. Zelfs nadat ze de scheidingspapieren had ondertekend en Tideview Manor had verlaten, klaagde ze helemaal niet. Ondanks dat Anna er uiteindelijk voor koos om bij Asher te zijn, had ze de afgelopen drie jaar haar plichten als vrouw vervuld. Justin daarentegen had haar vanaf het begin alleen maar gebruikt. Hij had alleen maar uitgekeken naar het einde van hun driejarige huwelijkscontract, zodat hij met iemand anders samen kon zijn. Justin wist dat hij Anna veel meer verschuldigd was dan zij hem. "Justin, kies je nu de kant van die vrouw?" Rosalind was stomverbaasd. Ze voelde dat ze niet meer kon begrijpen wat Justin dacht. "Nee, ik stel alleen feiten vast." Op dat moment ging de telefoon. Justin haalde hem tevoorschijn en zag dat het zijn grootvader was die belde. Hij fronste. Hij opende de deur en zag Ian buiten staan. "Ian, regel meer bodyguards om mevrouw Gold naar huis te begeleiden." "Ja, meneer Salvador." Ian gebaarde vervolgens Rosalind om naar voren te lopen. "Justin! Ik wil niet terug... Ik ben zo bang!" Rosalind's ogen waren vol tranen terwijl ze zijn hand stevig vasthield. "Wees niet bang. Geef gewoon geen commentaar op wat de verslaggevers zeggen. Ik zorg voor de rest." Justin stuurde haar met een strenge blik op zijn gezicht naar buiten, sloot de deur en beantwoordde de oproep van zijn grootvader, terwijl hij de pijn van zijn hoofdpijn verdroeg. "Hallo, opa." "Justin! Hoe durf je je belofte aan mij te breken? Ben je zo graag met dat kreng getrouwd?!" Nigel was zo boos dat hij over de telefoon schreeuwde. "Als je met dat meisje Rosalind trouwt, zal ik je nooit als mijn kleinzoon erkennen!" "Opa, het nieuws van vandaag heeft niets met mij te maken." "Ik denk dat dat meisje Rosalind het heeft vrijgegeven! Ze kon niet langer wachten omdat je haar nog geen aanzoek hebt gedaan, dus ze wilde je dwingen om te trouwen!" "Rose heeft het niet gedaan. Beschuldig haar alsjeblieft niet." Justin voelde dat zijn hoofdpijn erger werd. Hij trok aan zijn Windsor-knoop en keerde langzaam terug naar de bank, waarbij hij zich aan de muur vasthield als steun. Hij loog tegen zijn grootvader, die het meest van hem hield, en hij voelde zich zo schuldig dat zijn keel dichtkneep. Hij had echter geen keus. "Ik sta niet toe dat je met Rosalind trouwt! Ik wil dat je weer bij Anna komt!" Nigel gaf niet om wat Justin dacht en wilde alleen dat zijn kleinzoon bij zijn favoriete Anna Brown zou zijn. "Opa, je hebt me eerder beloofd dat je me na drie jaar mijn eigen keuze zou laten maken." Er brak een koud zweet uit op zijn voorhoofd en zijn ademhaling was onvast. "Ik heb geen kans bij Anna. Rose is de enige voor mij." "Goed! Jij blinde klootzak! Ik zal ervoor zorgen dat ik in leven blijf, zodat ik getuige kan zijn van de dag dat je spijt krijgt van het verliezen van Anna!" Nadat hij dat had gezegd, hing Nigel de telefoon op. Justin ademde langzaam uit en bedekte zijn voorhoofd. Hij liep naar het bureau en haalde haastig een pijnstiller tevoorschijn. Ian was net terug van het wegbrengen van Rosalind naar de lobby en zag Justin toevallig pijn hebben. Hij kwam haastig naar hem toe om hem te helpen. "Meneer Salvador, hoe voelt u zich? Heeft u weer hoofdpijn?" "Het gaat wel." Justin ging langzaam zitten, sloot zijn ogen en wreef over zijn gezwollen slapen. "U moet niet steeds pijnstillers blijven slikken. Ik herinner me dat de jonge vrouw u de afgelopen drie jaar massages en acupunctuur gaf, wat uw hoofdpijn verlichtte. Waarom is het teruggekomen?" Ian zuchtte bezorgd. "Het zou geweldig zijn als de jonge vrouw hier was. U kon altijd rustig slapen na haar acupunctuursessie." "Noem haar naam niet." Justin haalde diep adem en voelde zich gefrustreerd. "Trouwens, ik heb iemand gestuurd om te onderzoeken waar u om vroeg." Ian's ogen flikkerden en hij aarzelde om te spreken. "Ga verder." "De persoon achter de twee accounts die de jonge vrouw hebben onthuld, is mevrouw Gold." Justin keek abrupt op. Zijn hart trok samen. "Weet je dat zeker? Hoe is dat mogelijk?!" "Ik heb het driemaal gecontroleerd..." Ian zei met een lage stem: "Anders, hoe kan alles zo'n toeval zijn? Zodra uw huwelijksnieuws werd aangekondigd, onthulde iemand de jonge vrouw. Het is duidelijk een geplande zet." Justin verstijfde even en zakte in elkaar, zich machteloos voelend. "Rose, waarom zou je dit doen?" Hij wist dat Rosalind van hem hield en om hem gaf. Hij wist ook dat Rosalind Anna niet mocht, maar Rosalind had haar woede niet op deze manier moeten uiten. "Ga het regelen, ongeacht de kosten. Ik wil geen van dat negatieve nieuws zien voor zonsondergang!" * Toen Rosalind thuiskwam, waren haar ouders en haar broer, Zeke, dolblij om haar te zien. "Oh, Rose! Deze truc van jou is zo effectief!" Zeke was zo blij dat hij van oor tot oor grijnsde. "Zodra je je huwelijk met meneer Salvador aankondigde, werd de benarde situatie van ons bedrijf gemakkelijk opgelost! Nu willen veel hotels en pensions bestellingen bij ons plaatsen. We zullen schatrijk zijn!" Haar vader prees haar ook. "Je maakt onze familie trots!" Eerder hadden de hotels van KS Group alle beddengoedproducten van Alia Furniture geretourneerd en het contract permanent geannuleerd, waardoor andere spelers in de industrie de normen van Gold Corporation in twijfel trokken. Veel hotels die al bestellingen bij hen hadden geplaatst, annuleerden ook hun bestellingen. Als gevolg daarvan leed Gold Corporation zware verliezen. Zeke en zijn vader waren ook angstig. Daarom dacht Rosalind eraan om haar huwelijksnieuws aan te kondigen om haar familiebedrijf te redden. En inderdaad, de resultaten waren opmerkelijk. Verbonden zijn aan Salvador Corporation redde hen. Rosalind was hier echter niet blij mee. Ze keek somber. "Weten jullie hoeveel het me kost om ons familiebedrijf te redden? Justin maakte vandaag ruzie met me, en die oude man zal me waarschijnlijk nog meer haten!" "Waar ben je bang voor? Hoeveel jaren kan die stervende oude man nog rondhangen? Maak je geen zorgen, hij zal snel weg zijn!" Zeke glimlachte sinister. "Zodra die oude man dood is, zal tante Shannon Gregory Salvador controleren, en jij kunt Justin controleren. Op die manier zal de hele Salvador Corporation onder onze controle staan!" "Dat klopt!" Rosalind's moeder kwam haar haar strelen. Haar ogen flitsten van hebzucht toen ze zei: "Zolang Justin van je houdt, zal zijn grootvader je niet kunnen tegenhouden om in hun familie te trouwen. Je tante Shannon is het beste voorbeeld." Rosalind voelde zich getroost na dit te hebben gehoord en knikte vol vertrouwen. Deze keer zou ze met Justin trouwen, wat er ook gebeurt, en de vrouw van de CEO worden waar iedereen jaloers op is!