"Oh nee! Gaat het wel, Rose?" Shannon was geschrokken, maar ze moest haar lachen inhouden. Toen Justin dit zag, haastte hij zich naar voren om Rosalind van de vloer te helpen, maar ze weigerde te bewegen. Rosalind huilde: "Justin, het doet pijn... Wil je me dragen?" Haar knieën waren gevoelloos van de val. Bella sloeg haar armen over elkaar en staarde naar de vrouw op de vloer. Rosalind was zo'n valse trut in het bijzijn van Justin. "Justin, mevrouw Brown heeft me geduwd!" Rosalind verstopte zich timide in Justin's armen en keek Bella sinister aan. "Rose, wat zeg je nu?" Justin was verrast. "Weet je zeker dat ik je heb geduwd?" Bella glimlachte. Ze werd niet boos. In plaats daarvan genoot ze van Rosalinds acteerwerk. "Waarom zou ik anders plotseling vallen?" Rosalind was zo boos dat haar normaal zachte stem hoger werd. "Dat is niet helemaal onmogelijk. Je ziet er immers zo zwak uit dat een windvlaag je al kan omverblazen." "Hoe durf je me te beledigen?!" Rosalind was zo boos dat haar gezicht rood werd. "Ik voelde duidelijk je hand me van achteren duwen. Waarom geef je het niet toe?" "Mevrouw Gold, er hangen overal bewakingscamera's, dus stop met me te beschuldigen." Plotseling werden Bella's heldere en duidelijke ogen donker. Ze keek intimiderend. "Ik kan je aanklagen voor laster zodra ik het bewijs heb." Justin knipperde geschrokken met zijn ogen. Hij vond dat Anna compleet anders was dan voorheen. Ze was niet langer de saaie, eerlijke en bescheiden vrouw die alleen in een leeg huis zat. Rosalind was duidelijk geïntimideerd door Bella en keek haastig naar Shannon voor hulp. "Oh, het is allemaal een misverstand!" Shannon wierp een blik op de bewakingscamera boven haar hoofd en glimlachte om de boel glad te strijken. "Rose moet per ongeluk uitgegleden zijn omdat ze niet stevig stond. Ze botste waarschijnlijk tegen Anna aan en dacht dat Anna haar had geduwd. Het is allemaal een misverstand!" "Rose, ben je zelf uitgegleden?" Justin liet zijn ogen zakken en staarde naar de vrouw in zijn armen. Zijn toon was een beetje koud. "Ik dacht dat ze me duwde..." Justin kneep zijn ogen samen. Rosalind raakte in paniek en gaf Bella gewoon de schuld. "Als ze niet uit de weg was gegaan, was ik niet gevallen! Ze deed het overduidelijk expres. De armband die mijn oma me heeft nagelaten is nu ook kapot. Het is een erfstuk van de familie Gold. Hij zou niet kapot zijn als zij er niet was geweest. Mevrouw Brown, ik weet dat je boos bent over de scheiding, maar je moet je woede niet op mij afreageren. Is het mijn schuld dat jullie gescheiden zijn?" Rosalind huilde opnieuw. Ze had echt een eindeloze voorraad tranen. "Ten eerste ben ik niet boos over de scheiding. Integendeel, ik wil je bedanken dat je me hebt geholpen te ontsnappen uit dat hellegat. Ik hoef niet langer van schemer tot dageraad te wachten als een verlaten vrouw." Bella hief haar kin iets op en pareerde. 'Wachten van schemer tot dageraad?' Justin was verbaasd. "Ten tweede, als deze armband echt een familie-erfstuk is, moet je me juist bedanken." Bella liep naar voren, pakte de helft van de armband op en hield hem onder het licht. "Hij is nep." "Wat?!" Rosalind en Shannon waren verbijsterd. "Deze armband is gevuld met giftige lijm, dus langdurige blootstelling is schadelijk voor je gezondheid." Bella gooide de armband nonchalant in de prullenbak. De smaragdgroene jade armband om haar pols was de grootste spot voor Rosalind. "Meneer Salvador, aangezien u met mevrouw Gold wilt trouwen, waarom koopt u geen fatsoenlijke sieraden voor haar?" "Anna!" Justin fronste boos. "Ik heb een jade pad op mijn kaptafel in Tideview Manor waarvan ik denk dat hij je goed staat, Rosalind. Je kunt er een armband van laten maken als je wilt." Bella klopte het stof van haar handen alsof de armband die ze eerder had aangeraakt besmet was. Rosalind dacht: 'Een pad?! Dit kreng probeert me overduidelijk op een indirecte manier te beledigen!' Rosalind was woedend. Ze probeerde wraak te nemen, maar Bella was al vertrokken. ...... Buiten het ziekenhuis kon Bella het niet helpen om te lachen toen ze aan Rosalinds gezichtsuitdrukking dacht. "Anna!" Bella keek onverschillig achterom toen ze Justin's diepe stem hoorde. De wind blies een paar lokken van haar zwarte haar, wat een vleugje rommeligheid toevoegde aan haar onberispelijke schoonheid. Justin kneep zijn ogen samen en liep naar haar toe. "Ja, meneer Salvador?" Bella was uitdrukkingsloos. "Als mevrouw Gold nog steeds zit te piekeren over haar armband, kunt u haar vertellen dat ik haar morgen een kar vol armbanden zal sturen." "Toen we op de afdeling waren, vertelde je opa..." "Oh, denk er niet te veel over na. Ik wilde opa gewoon niet boos maken." Haar ogen werden zachter toen ze Nigel noemde. "We staan nu quitte." Bella keek verward. "Je hebt je identiteit vervalst en hebt er alles aan gedaan om met me te trouwen. Ik zal opa of iemand anders in de familie daar niets over vertellen." Justin's uitdrukking was somber en gevaarlijk. Bella's ogen werden groot van schrik. "Maar je moet me wel vertellen waarom je een valse identiteit hebt gebruikt om met me te trouwen. Nee, dat zou ik niet moeten vragen." Justin naderde haar langzaam. "Wat was je motief om een valse identiteit te gebruiken om dicht bij opa te komen?" Bella's hart kneep samen en ze deed een stap achteruit. Als gevolg hiervan vergat ze dat er een paar treden achter haar waren. Ze verloor haar evenwicht en viel achterover. De volgende seconde voelde ze een warme hand op haar taille toen Justin haar omhoog trok. Toen hun ogen elkaar ontmoetten, bloosde Bella en Justin's ademhaling werd onregelmatig. Tot op dit moment vond ze Justin nog steeds knap. Alles aan hem was naar haar smaak. Bella herinnerde zich de eerste keer dat ze deze heldere ogen zag. Het was 13 jaar geleden en ze was toen pas 11 jaar oud. Ze was verdwaald in het donkere bos en het regende hard. Justin had haar ooit het leven gered. Zonder hem zou Bella vandaag niet meer in leven zijn. Nu had Justin haar hart gebroken en haar zo erg gekwetst dat ze dacht dat het het ergste was dat ze kon meemaken. Justin trok zijn arm terug en hielp Bella rechtop staan. "Bedankt." "Beantwoord de vraag die ik net stelde." Justin was vasthoudend. "Ik ben niet langer je vrouw en ik heb het recht om het je niet te vertellen." Bella glimlachte koud en draaide zich om. "Aangezien je zei dat we nu quitte staan, waarom zou je je er dan nog druk om maken? Zelfs als ik met een valse identiteit met je ben getrouwd, heb ik de afgelopen drie jaar niets gedaan om je pijn te doen, toch?" Plotseling greep Justin haar arm en zei plechtig: "We hebben de scheiding nog niet afgerond, dus je bent in naam nog steeds mijn vrouw. Je hebt de verplichting om me te laten weten wie je werkelijk bent!" "Ik vertel het je niet." Bella's ademhaling versnelde en haar ogen werden rood. "Meneer Salvador, vind je het niet belachelijk dat je het over verplichtingen hebt? Je hebt de afgelopen drie jaar niet één keer je verplichtingen als echtgenoot vervuld, dus wat geeft je het recht om mij te vragen de mijne als echtgenote te vervullen?!" "Anna, denk niet dat ik je niets zal doen!" Justin trok haar plotseling in zijn armen. Ze waren zo dichtbij dat hun adem zich vermengde. Justin was niet iemand die snel boos werd, maar deze vrouw had de laatste tijd op zijn tenen gestaan. Ze was zeker tot alles in staat! "Ga dan op onderzoek uit. Waarom zou je het me vragen?" Bella brak zich met kracht los uit zijn greep en vertrok zonder om te kijken. Justin staarde naar de gracieuze rug van de vrouw en herinnerde zich haar vlammend rode lippen en die scherpe hakken. Zijn borst spande samen. Hij dacht: 'Waarom heeft ze deze stijl aangenomen? Was ze tegemoetkomend aan de smaak van Asher Thompson? Ze is slecht en ontrouw. Ik weet echt niet wat opa in haar ziet!' "Meneer Salvador, mevrouw Gold zei dat ze haar enkel heeft verstuikt. Ze wil dat u haar vergezelt." Ian kwam aanrennen, zwaar hijgend. Plotseling klonk er een luid gebrul van een sportwagenmotor. "Wauw! Dat is de jonge mevrouw!" Justin was verbijsterd toen hij zijn ex-vrouw in een zwarte supercar zag rijden. Ze passeerde hem, er zo arrogant uitzien. Ze reed in een topklasse limited edition supercar - een Bugatti La Voiture Noire. "OMG! Het blijkt dat de jonge mevrouw een onopvallende magnaat is!" Ian's ogen werden groot. Justin's ogen werden donker en hij balde langzaam zijn vuisten. "Volg haar!"