XANDER'S POV:
Ze stikte. En ik dacht dat ze het acteerde.
Er schoot een schok door me heen, waardoor het geluid om me heen veranderde in een hoge pieptoon.
Ze acteerde niet. En toch stond ik erbij, niet in staat iets te doen.
De herinneringen kwamen op me af, voordat ik de kans had ze te beheersen of op afstand te houden. Beelden van Katherine vulden mijn geest. Hetzelfde was Katherine overkomen.
















