Sabrina's perspectief: Ik kneep zo hard in de deurknop dat ik geen gevoel meer had in mijn vingers door gebrek aan bloedsomloop. Ze heeft me gezien. Dat was het enige waar ik aan kon denken. Ze heeft me gezien. Ze heeft me gezien. Ik hield een masker van koele kalmte op mijn gezicht, maar diep van binnen beefde ik van angst. Als er iets is wat ik heb gemerkt, is het dat zij de enige lijkt te zijn