Leia tamamen nutkunun tutulduğunu hissediyordu. 'Hiç mi sınır kavramı yok bu kızın? Gerçekten de benim odama taşınabileceğini düşünüyor, sanki hakkıymış gibi?' Leia'nın sinirleri tepesine çıkıyordu, ama sonra şeytani bir fikir belirmeye başladı kafasında. Noelle'e yandan bir bakış attı, kızın umut dolu gözlerle kendisine baktığını gördü. Leia'nın dudaklarının kenarında sinsi bir gülümseme belirdi. Başını salladı, sesi tatlıydı. "Tamam, akşam yemeğinde bana hatırlat, ben de Annem ve Babamla konuşurum." "Neden sana hatırlatmam gerekiyor ki?" Noelle şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. "Benim hafızam berbat, biliyorsun? Unutabilirim," dedi Leia, tatlı bir şekilde gülümseyerek, ama kafasının içinde çoktan planlar yapıyordu. "Peki o zaman!" Noelle parlak bir şekilde gülümsedi, tamamen inanmıştı ve üstelemedi. ***** "Bay Anderson, ne yapıyorsunuz?" Bir hizmetçi, Eli'yi ikinci kattaki boş odalardan birinde volta atarken gördü ve merakla yanına yaklaştı. "Ah! Hiçbir şey, sadece etrafa bakınıyordum!" Eli, hizmetçinin kendisini izlediğini fark edince hızla odadan çıktı. Daha önce kardeşleriyle tartıştıktan sonra, Noelle'e biraz fazla iyi davranmış olabileceğini düşünüyordu. Ama sonra, gerçekten düşündüğünde, ortalığı karıştıracak bir şey yapmamıştı. Evde bir sürü boş oda vardı, ama o kız kardeşini o nemli, karanlık depoya koymuştu. Böyle koşullarda uzun süre yaşamanın en sağlıklı insanı bile hasta edebileceğini duymuştu. Bunu aklında tutarak, Noelle için yeni bir oda bulmaya karar verdi. Ama bu durumun diğer kardeşlerini, özellikle de Damon'ı kızdıracağından endişeleniyordu, Damon'ın bakışları her an patlayacakmış gibi hissediliyordu. ***** Gece çökerken, Anderson ailesi yemek masasının etrafında toplandı. Herkes, hastaneden yeni çıkan Leia'nın yanına oturdu, bu yüzden hepsi onunla ilgileniyor, en iyi yemekleri tabağına koyuyorlardı. "Leia, daha çok ye ki daha çabuk iyileşesin." "Leia, deniz mahsullü çorbayı çok seversin, değil mi? Damon biraz tabağına koyuyor." "Leia, balık bugün çok taze—biraz dene." Bu sırada, Noelle bir kenarda yalnız oturuyordu, umursamıyor gibiydi. Mutlu bir şekilde tabağına yemek yığdı ve yemeye başladı. Noelle etkilenmemiş gibi görünürken, Eli onu sessizce izliyordu ve karnında bir düğüm oluştuğunu hissetti. Bir an tereddüt ettikten sonra, oda konusunu açmanın zamanı geldiğine karar verdi. "Hey, herkes, bir şey hakkında konuşmam gerekiyor." Eli konuşur konuşmaz, bütün gözler ona döndü. Damon, karanlık bir bakışla, "Ne oldu, Eli?" diye sordu. Eli kasıtlı olarak Damon'ın bakışlarından kaçındı ve "Noelle'in odası çok nemli ve hiç güneş almıyor. Onu başka bir odaya taşımalıyız," dedi. "Heh!" Damon alaycı bir şekilde güldü, soğuk bir kahkaha attı. Kimberly sonunda hatırlamış gibiydi ve Noelle'e kibarca gülümseyerek, "Tamam, bir sürü boş odamız var. Noelle, istediğin birini seçebilirsin," dedi. "Gerek yok," dedi Noelle, yanaklarını şişirerek. Yemeğini yuttu ve ekledi, "Leia zaten bana kendi odasını vereceğini söyledi." Oda sessizliğe büründü. Herkesin gözleri hemen Leia'ya döndü. "Leia, odanı Noelle'e mi veriyorsun?" Herkes şaşkınlık ve karmaşa içinde ona bakıyordu. Leia yavaşça çatal bıçağını bıraktı. Gözleri anında kızardı ve tedirgin bir şekilde Noelle Anderson'a baktıktan sonra zoraki bir gülümseme sundu. "Şey, Noelle benim odamı gerçekten çok seviyor, bu yüzden düşündüm ki—" Leia cümlesini bitiremeden, Damon kasesini gürültüyle masaya vurdu ve Noelle'e sert bir bakış attı. "Ne halt ediyorsun? Noelle, sen kendini ne sanıyorsun? Leia'nın odasını mı istiyorsun? Aklını mı kaçırdın? "Şimdi Anderson ailesinin prensesi olduğunu mu sanıyorsun? Leia çok iyi olduğu için ona zorbalık ediyorsun. Beni zorlama, yoksa aklını başına getiririm!" Anderson ailesinin geri kalanı sessiz kaldı, ama Damon'ı durdurmadılar. Sadece soğuk, onaylamayan bakışlarla Noelle'e baktılar. Eli'nin yüzü bembeyaz oldu. Noelle'e baktı, inanamazlığı ve hayal kırıklığı açıkça görülüyordu. "Noelle, ciddi misin? Bu evde bir sürü boş oda var. Neden Leia'nınkini istiyorsun? Onun mutlu olduğunu görmeye dayanamıyorsun, değil mi?" Eli'nin gözlerindeki hayal kırıklığını gören Leia, dudaklarının kenarında küçük, memnun bir gülümseme belirmesine engel olamadı. Tam olarak istediği buydu. 'Aptal Noelle,' diye düşündü. 'Sonunda herkesin hedefi oldu. Bunu sonuna kadar hak ediyor.' Leia duygularını iyi sakladığını düşünüyordu, ama fark etmediği şey, Adriel'in, onu izlerken, ince sırıtışını fark etmiş olmasıydı. Adriel'in ifadesi bir an dondu. Sonra, bakışları keskinleşti. Herkesin sinirlendiğini fark eden Noelle, ağzından bir tavuk kemiği çıkardı ve şaşkın bir şekilde baktı. "Bu öfke de neyin nesi? Bana odasını vereceğini söyleyen Leia'ydı." Damon alay etti. "Noelle, masum numarası yapmaya çalışma! Leia neden sana odasını versin ki?" "Çünkü istiyorum," dedi Leia, Damon'ın kolunu tutmak için uzanarak. Gözleri yaşlarla doldu ve sakin, neredeyse yalvaran bir tonla konuştu. "Damon, Noelle'e bağırma. Odasını ona vermem benim kararım." "Leia, ciddi misin? Hala onu mu savunuyorsun? Artık paspas olmayı bırakır mısın?" diye bağırdı Damon, Leia Noelle'i korumaya devam ettikçe öfkesi daha da arttı. Leia ne kadar açıklamaya çalışırsa, Damon Noelle'den o kadar nefret ediyor gibiydi. Noelle'in Leia'yı bir şekilde buna zorladığından kesinlikle emindi. "Damon, ben..." Leia yavaşça başını eğdi, ama içinde çarpık bir memnuniyet duygusu hissediyordu. Tam o sırada, Noelle telefonunu çıkardı ve "Neden herkes beni duymuyormuş gibi davranıyor? Bana odasını vermek isteyen gerçekten Leia'ydı. Bakın, kaydettim bile," dedi. "Kaydetti mi?" Eli şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. Diğer herkes tamamen şok olmuş bir şekilde Noelle'e döndü. Leia'nın yüzü bembeyaz oldu, ağzı açık kaldı.