Ashton "Hey, bebeğim." Zie koltukta üzerime doğru eğildi. Okuduğum kitabı yavaşça indirirken ona doğru kaşımı kaldırdım. "Evet, babacığım?" diye sordum. Huzursuz hali dikkatimi çekerken kaşlarım çatıldı. Sanki söylemek istediği bir şeyler vardı ama söyleyip söylememe konusunda kararsızdı. Bu tereddütü beni endişelendiriyordu, çünkü onu ilk kez bu kadar düşünceli görüyordum. "Boşver, kahretsin!" de