Yanımda, Kent’in koltuğuna yığıldığını hissediyorum. O an ona bakmak için döndüğümde, camdan dışarı baktığını görüyorum; beklediğimden çok daha dalgın. Ona, pencerenin ışığına vuran keskin profiline bakakaldım. Ne kımıldıyor ne de bir şey söylüyor, ben de sanırım doya doya bakmama izin verdiğini varsaydım. Sonra bir iç çekerek başını öne eğdi. Ve şok içinde, yüzündeki çizgilerin Daniel’ınkilerle a