“Fiona…” diyorum, gözlerim fal taşı gibi açılarak. “Yapabilir miyim bilmiyorum, bu çok tehlikeli. Eğer Kent-” “Lütfen bebeğim,” diyor, gözlerinde gerçek bir yakarışla. “Senden ne istediğimi biliyorum ve bu kadar önemli olmasa istemezdim. Sana söz veriyorum, yemin ederim, bunu yapman yüzünden sevdiğin kimse zarar görmeyecek. Tamam mı?” Dudağımı ısırarak durumu düşünüyorum. Fiona benden uzaklaşırken