“Ah!” dedim ve ardından Kent’e kocaman gülümsedim. Ne de olsa heyecanlıyım. “Dışarı çıkıyorum, aslında! Daniel az önce uğrayıp akşam yemeğine gitmek isteyip istemediğimi sordu.” Kent o an bana gülümsedi, sadece dudağının bir kenarını hafifçe yukarı kıvırarak. “O zaman siyah olan,” dedi, dolabımda asılı duran küçük mini elbiseyi başıyla işaret ederek. “Şehirde bir akşam yemeği için o daha iyi.” Asl