Joanna o kadar aceleyle kapattı ki Corinne hiçbir şey soramadı. Hala havluya sarılı olduğu için, giyebileceği kıyafet olup olmadığını görmek için dolabı açtı. Ancak dolap sadece Jeremy'nin kıyafetleriyle doluydu. Mevcut az seçenekle, rastgele bir beyaz tişört kaptı ve odadan aceleyle çıkmadan önce üzerine giydi. Jeremy'nin tişörtleri ona çok büyüktü ve etek ucu dizlerine kadar uzanıyordu. Büyük boy günlük gömlek elbiselerden biri gibi şekillendirmek için mükemmel bir boyuttu. - Alpha Enterprises'a vardığında, Corinne kapıdaki erişim kartını okuttu ve özellikle telaşlı görünen Joanna onu bulmak için dışarı koştu. "Corinne, sonunda buradasın! Müdür hemen odasına gelmeni istiyor! Kendini hazırlaman lazım..." "Müdür beni mi arıyor?" Joanna'yı bu kadar gergin görmek nadirdi. "Ne oldu?" Joanna etrafına bakarak kimsenin olmadığından emin oldu. Sonra Corinne'e fısıldadı, "Şirketin bilgisayarlarına virüs bulaştı ve sistem tamamen çöktü! Şirketin tüm önemli dosyaları kayboldu..." Corinne kaşlarını çattı. "Bunun benimle ne ilgisi var? Bilgisayar bozulduysa bir teknisyen çağırmaları gerekiyor." Joanna endişeliydi. "Teknisyenler onarmak için ellerinden geleni yapıyorlar. Mesele şu ki, Zoey müdüre şirketin bilgisayarına bir oyun indirdikten sonra virüsün senin bilgisayarından geldiğini söyledi." "Daha da kötüsü, patron bugün şirketin yeni projesine bakmak için bazı önemli isimleri davet etti, ancak departmanımızın üzerinde çok çalıştığı sunum dosyasını kurtarmak imkansız. Tüm bu durum müdürü çileden çıkardı ve şu anda kesinlikle hıncını senden alacak!" 'Zoey? Zoey Firwood? Herkesin şirkette içeriden bağlantıları olduğunu söylediği kişi mi?' Corinne düşündü. Zoey, Corinne gibi staj dönemlerinin ortasındaydı. Şirketleri Alpha Enterprises, uluslararası en iyi 500 şirket listesine girmişti. Her yıl çok sayıda mükemmel öğrenci şirkete girmek için büyük çaba sarf ediyordu. Corinne, esas olarak mükemmel akademik performansı nedeniyle New Capital Üniversitesi rektöründen bir tavsiye mektubu aldıktan sonra stajı garantiledi. Yine de, Zoey'in müdürün akrabası olduğu söyleniyordu. Alpha Enterprises'da o yılki daimi pozisyon için sadece bir kontenjan kaldığından, Corinne ve Zoey arasında rekabet vardı. Noktaları birleştirerek Corinne, neler olduğunu kabaca anlayabiliyordu. - Corinne müdürün odasının kapısını çalmadan önce, içeriden Zoey'in sesini duydu. Sanki Zoey müdürü sakinleştirmeye çalışıyordu. "Merak etme Amca. Bilgisayarlar sonunda tamir edilecek! Çalışma saatlerinde video oyunları oynadığı için tüm bunlar Corinne'in suçu..." Müdür Richard Channing öfkeyle, "O lanet Corinne nerede? Neden hala burada değil?!" dedi. Corinne kapıyı çaldı ve iterek açtı. "Beni görmek istemiştiniz, efendim?" Richard onu görünce bağırdı, "Sonunda gelmeye zahmet ettin? Bu kadar geç işe mi gelmen gerekiyor? Dün işe gelmemen için de hiçbir neden göstermedin! Şu anda ne tür bir iş ahlakına sahipsin?" Corinne içeri girdi ve nazik bir şekilde açıkladı, "Üzgünüm efendim. Dün evlendim ve bu sabah bazı sorunlarla karşılaştığım için bugün geç kaldım." Richard söylediklerini saçma buldu. "Evlendin mi? Diyelim ki evlendin, izin başvurusunda bulunamaz mıydın? Şirketi ne sanıyorsun? Kendi evin mi? İş yerinde ne isterse onu yapan bir çalışanı ilk kez görüyorum! Önce yoktun, sonra bugün geç geldin ve ondan sonra da işini yapmak yerine bilgisayar oyunları oynadın!" Corinne ders çıkarmış gibiydi ve "Evlilik konusunda pek deneyimim yok. Sonuçta ilk evliliğim. Bir dahaki sefere izin başvurusunda bulunacağıma söz veriyorum," dedi. Richard nutku tutulmuştu, Zoey ise konuşmayı daha fazla dinlemeye dayanamadı. "Utanmazsın Corinne. Nedensiz yere devamsızlık yaptıysan, sadece söyle. 'Evlilik' bahanesini kullanmak çok saçma! Bu duyduğum en kötü yalan!" O anda ofisin kapısı hala açıktı. Alpha Enterprises'ın sahibi Alfred Ganz, kapıda heybetli görünümlü başka bir adamla birlikte duruyordu. Tesadüfen Corinne'in Richard'a söylediği son şeyi duydular. Alfred ile gelen adam Jeremy'den başkası değildi ve çekici gözlerini hafifçe kısmıştı. Richard Corinne'e laf etmeye devam edecekti. Ancak kapıdaki iki adamı görür görmez ayağa fırladı ve onlara başını salladıktan sonra selamlayarak karşıladı. "Ah! Bay Alfred, Bay Jeremy ne zaman geldiniz? Lütfen, buyurun içeri." Zoey baktı ve gözleri Alfred'in yanındaki yakışıklı, saygın adamı görür görmez küçük kalplerle doldu. Corinne dalgınlaşıyordu, bu yüzden onlara bakmak için gelişigüzel bir şekilde döndü ve şaşırdı. 'O garip adam yine mi? Neden her yerde o var?' Alfred ciddi bir ifadeyle sordu, "Daha önce ne tartışıyordunuz Richard? Şirketin bilgisayar sisteminin çöktüğünü mü duydum? Ne oluyor?" Richard terler içinde Corinne'i işaret ederek açıkladı, "Bay Alfred, şirketimizin yeni stajyeri çalışma saatlerinde bilgisayar oyunları oynadı ve bu da sistemlerimizin bir virüs tarafından istila edilmesine neden oldu. Teknik departman her şeyi geri yüklemek için elinden geleni yapıyor..." Duyduklarına öfkelenen Alfred, "Ne? O zaman neden hala burada? Ona daimi pozisyonu mu vermeyi planlıyorsun?!" diye sordu. Richard hemen başını salladı. "Hayır! Tabii ki hayır Bay Alfred! Onu hemen kovacağım!" Zoey hafifçe gülümsedi. Jeremy, sanki tamamen yabancıymış gibi Corinne'e kayıtsızca baktı. Buz gibi bir sesle, "Bay Alfred, bugün uygunsuz bir zamanda gelmişim gibi görünüyor. Durum böyleyse yeniden planlama yapmalıyız," dedi. "Çok üzgünüm Bay Jeremy. Benim hatamdı." Alfred inanılmaz derecede utanmıştı. Jeremy'yi davet etmek için büyük çaba sarf etmişti ve Jeremy'nin gelecekteki başka bir daveti kabul etme olasılığı daha da düşük olacaktı! Corinne, Joanna'nın endişeyle ofisin dışından baktığını gördü ve hemen yeni projenin Joanna'nın bir ekibe liderlik ettiği ilk zamanın sonucu olduğunu hatırladı. Mevcut çabaları boşa giderse gelecekte daha büyük sorumluluklar üstlenmesi zor olacaktı. Ayrıca Joanna stajı sırasında Corinne ile çok iyi ilgilenmişti. "Bay Jeremy!" Corinne aniden seslendi. Jeremy durdu ve arkasını döndü. Corinne ona doğru yürüdü ve "Meşgul olduğunuzu anlıyorum Bay Jeremy, ama gerçek şu ki zaten buradasınız. Eğer böylece giderseniz, iyi bir projeyi kaçırmış olmanız ne kadar büyük bir kayıp olmaz mı?" dedi. Jeremy'nin bakışları soğuktu. "Ama şu anda bana gösterecek hiçbir şeyin yok." Corinne onlara söz verdi. "Yeni proje planını bir fincan kahve içme süreniz içinde size göstereceğim!" Alfred ve Richard Corinne'e inanmayarak baktılar. Zoey küçümseyerek gözlerini devirdi. Corinne'in profesyonel teknisyenleri bile bunaltan bir şeyi düzeltebileceğinden şüpheliydi. 'Evet, sadece yalan söyle! Bu sadece durumu düzeltmek için umutsuz bir girişim.' Kısa bir sessizlikten sonra, Jeremy'nin ifadesiz yüzünde bir parça ilgi belirdi. "Gençler meydan okumayı seviyorlar. Pekala Bay Alfred, buradayım ve biraz susadım, bu yüzden gitmeden önce size bir fincan kahve zahmeti verebilir miyim?" Alfred kendine geldi ve hemen emretti, "Peki, neden hala orada duruyorsunuz? Hemen Bay Jeremy için kahve yapın!" "Evet efendim!" Zoey Jeremy ile etkileşim kurma fırsatından yararlanmak istedi, bu yüzden zarifçe uzaklaşarak kahve yapmaya gitti. Corinne iş istasyonuna döndü ve bilgisayara bir USB bellek taktı. Joanna merakla yanına geldi ve sordu, "Ne yapıyorsun Corinne? Virüs bulaşmış bilgisayarları nasıl tamir edeceğini biliyor musun?" Corinne imleci hareket ettirirken odaklanmış bir ifadeyle, "Bazı antivirüs yazılımları yüklüyorum!" diye yanıtladı. Yanıtı Joanna'nın moralini bozdu. "Corinne, bu işe yaramaz! Teknisyenler şirketin bilgisayar korsanlarının hedefi olduğunu söyledi, bu yüzden antivirüs yazılımlarının yapabileceği hiçbir şey yok!" Corinne başını hafifçe kaldırdı ve Joanna'ya hafifçe gülümsedi. "Denemekten zarar gelmez. Kim bilir ne olur?"