Madeline had gedacht dat haar comeback briljant was, maar toen ze Meredith's woorden hoorde, voelde ze zich volkomen verslagen. Jeremy was daar met Meredith voor de zwangerschapscontrole. Het was iets wat een man en vrouw samen hoorden te doen; Jeremy had een andere vrouw prioriteit gegeven. Meredith liep trots voor Madeline uit. "Maddie, wat is er? Ben je boos? Gebroken?" Madeline balde haar vuisten, maar ze weigerde haar kalmte te verliezen. "Nee, ik vind je gewoon schaamteloos." Nadat ze dat had gezegd, liet ze haar onverstoorbare blik op Meredith's verwrongen gezicht vallen. "Meredith, ik denk niet dat ik een andere vrouw zou kunnen vinden die zo schaamteloos en trots is als jij; iemand die zo hoog van zichzelf denkt, terwijl ze slechts een maîtresse is." "Jij..." "Op een dag zal Jeremy weten dat het kind in je buik niet van hem is." Meredith's hypocriete masker werd van haar gezicht gerukt. Maar toen brak ze plotseling in een glimlach uit en zei: "Jeremy houdt zoveel van me dat zelfs als de baby niet van hem is, hij er nog steeds zonder falen van zal houden. In tegenstelling tot jou, wat heb je eraan dat je zijn kind draagt? Niet alleen wil hij het niet, maar hij zou je nooit toestaan om dat bastaardkind ter wereld te brengen!" Meredith knarste met haar tanden en greep Madeline vast, die zich wilde omdraaien om weg te gaan. Het volgende moment vertrok Meredith's gezicht en begon ze te snikken. Haar stem was behoorlijk luid toen ze sprak. "Maddie, alsjeblieft. Ik hou van Jeremy. Geef hem alsjeblieft terug aan mij." Wat? "Maddie, schreeuw en sla me maar zoveel je wilt. Doe mijn baby geen pijn! Ah!" Meredith schreeuwde plotseling en liet tegelijkertijd Madeline's hand los voordat ze de trap af rolde. Allerlei blikken vol beschuldiging en verrassing richtten zich op Madeline. Iemand wees zelfs naar haar en riep: "Die vrouw heeft een zwangere vrouw van de trap geduwd!" "Ik was het niet! Ik heb het niet gedaan!" Madeline deed haar best om het uit te leggen, maar niemand geloofde haar. Ze wilde naar beneden gaan om naar Meredith's toestand te kijken toen een kracht haar wegduwde. Madeline struikelde achteruit en botste pijnlijk tegen de reling. Ze zat op de treden en omklemde haar buik, die nu vreselijk pijn deed. Terwijl de menigte haar bekritiseerde, zag ze hoe Jeremy de trap af rende en Meredith, die bewusteloos was geraakt, wanhopig oppakte. Hij was haar echtgenoot, maar hij maakte zich zorgen om een andere vrouw. Hij had zich nooit om haar bekommerd, zelfs niet toen ze werd beschuldigd of uitgescholden. Madeline keek naar Jeremy's rug en de temperatuur van haar hart daalde. 'Jeremy, waarom doe je me dit aan? 'Als het een fout was om verliefd op je te worden, ben ik de grootste zondaar ooit.' Madeline dacht dat Jeremy, afgezien van het feit dat hij niet geloofde dat ze Meredith had geduwd, haar hoogstens gemeen zou uitschelden. Ze had niet verwacht dat hij de politie zou bellen. Madeline had geen tijd meer om de uitslag van haar zwangerschap en de biopsie van de tumor te krijgen. Integendeel, haar polsen werden in een paar koude handboeien geklikt. De agent was streng. "Madeline Crawford, volgens de beschikbare bewijzen en getuigen, wordt u verdacht van betrokkenheid bij een geval van mishandeling. Gaat u alstublieft met ons mee naar het bureau voor verder onderzoek." Voordat Madeline iets kon uitleggen, werd ze naar de verhoorkamer gebracht. Madeline bleef herhalen dat ze Meredith niet had geduwd. De politie legde vervolgens het zogenaamde bewijs voor haar neer. De bewakingsbeelden van het ziekenhuis lieten zien dat ze met Meredith aan de trap had gepraat. Op dat moment was Meredith's uitdrukking vriendelijk en aardig, terwijl Madeline's ijskoud was. Ze begonnen toen aan elkaar te duwen en te trekken. Daarna werd Meredith door Madeline van de trap 'geduwd'. Twee aardige zwangere vrouwen waren zelfs naar het bureau gekomen om hun getuigenis af te leggen. Ze zeiden dat Meredith Madeline had gesmeekt om haar kind geen pijn te doen. Toen ze zich omdraaiden, zagen ze Meredith door Madeline van de trap worden geduwd. Madeline was geschokt toen ze het bewijs zag en de getuigenissen van de ooggetuigen hoorde. Ze was erin geluisd door Meredith. De laatste had iedereen voor de gek gehouden met haar act. Als gevolg daarvan werd Madeline naar de cel gebracht. Madeline werd angstig toen ze de tralies en de sombere omgeving zag. Als ze veroordeeld zou worden voor de mishandeling, zou ze zeker naar de gevangenis gaan. Ze was echter zwanger. Ze kon haar kind niet zo'n pijn laten lijden. Bij de gedachte daaraan rende Madeline wanhopig naar de tralies. "Ik ben erin geluisd! Ik heb niemand geduwd! Ik wil mijn man zien! Alsjeblieft, laat me mijn man zien!"