Elk woord dat hij zei, voelde als zout in haar verse en bloedende wonden. De bottenversplinterende pijn verdoofde haar hele lichaam.
"Hehe..." Madeline lachte medelijdend.
Het bleek dat hij zo wreed was dat hij zelfs de aanwezigheid van dat kind had uitgewist.
Het bleek dat hij de botten van zijn eigen kind tot stof kon vermalen voor die duivel van een vrouw!
Madeline dacht dat haar hart dood was.
