Sidonie's gezicht verstrakte. Ze wilde repliceren, maar even kon ze geen redelijke verklaring vinden. Zichtbaar geïrriteerd zei Trent: "Quinn, moet je vriendin nou echt zo'n ophef maken in het openbaar?" Laura beet terug: "Ik ben degene die er niet tegen kan; wat heeft dat met Quinnie te maken?" Trent was ervan overtuigd dat Quinn hem opzettelijk in verlegenheid probeerde te brengen. "Wat wil je precies om je vriendin stil te houden? Wil je dat ik je compenseer? Goed, waarmee wil je dat ik je compenseer?" Quinn keek naar de woedende man voor haar, en opnieuw voelde ze zijn onverschilligheid jegens haar. Het was een schril contrast met de zorg die hij Sidonie toonde. Hoe kon ik zo naïef zijn geweest destijds, denkend dat ik hem verliefd op me kon laten worden? "Ik wil geen enkele compensatie van je. Ik wil gewoon ontslag nemen!" verklaarde ze. "Wat?" Trent was verrast, en zelfs Yorick was verbaasd. "Ik zal morgen mijn ontslag indienen," zei Quinn. "Ik zal al mijn lopende taken afronden en overdragen. Daarna zal alles wat met Grafton Technologies te maken heeft, niets meer met mij te maken hebben." Aangezien ze ging scheiden, besloot ze alle banden met Trent volledig te verbreken. Als ze dingen ging beëindigen, was een schone breuk nodig. "Dreig je me?" Trent fronste. "Omdat ik je niet beschermde toen het schot klonk, gebruik je ontslag als een dreigement?" "Nee, ik onderhandel met je!" zei Quinn. "Ik neem ontslag. De toekomstige operatie van Grafton Technologies heeft niets met mij te maken. Wat jullie twee, jij en Sidonie, ook doen, is mijn zaak niet!" Omdat steeds meer mensen hun aandacht op hen begonnen te richten, wreef Trent over zijn slapen. "Goed. Als je ontslag wilt nemen, zij het zo. Deze periode kan een goede gelegenheid zijn om je hoofd leeg te maken." Zonder nog een woord te zeggen, pakte Quinn Laura's hand en verliet het politiebureau. Binnen het politiebureau had Yorick een ongelovige uitdrukking. "Ik kan het niet geloven. Ze stopt er echt mee? Denkt ze echt dat ze een betere baan kan vinden?" "Laat haar maar stoppen, als ze dat wil. Het zal niet lang duren voordat ze terug komt kruipen," zei Trent minachtend. "Ik kan mensen niet uitstaan die hun baan als ruilmiddel gebruiken, voortdurend klaar om ontslag te nemen over triviale zaken. Het is totale verspilling van wat ze heeft geleerd aan de Nationale Defensie Universiteit!" zei Sidonie verachtelijk. "Dus wat als ze afgestudeerd is aan de Nationale Defensie Universiteit? Zodra ze daadwerkelijk op zoek gaat naar een baan, zal ze waarschijnlijk eindigen met het bedienen van tafels of het doen van klusjes!" spotte Yorick. Sidonie lachte. Inderdaad, wat maakte het uit als ze afgestudeerd was aan de Nationale Defensie Universiteit? Ze wordt nog steeds gezien als niets meer dan een vrouw die vatbaar is voor jaloezie en afhankelijk is van mannen. Zodra ze de man heeft verloren van wie ze afhankelijk was, is ze niet in staat om iets te doen. Na drie jaar getrouwd te zijn geweest, heeft ze alleen maar de tijd doorgebracht in Trent's gezelschap. Dit is waarom ik zulke vrouwen veracht! De volgende dag kwam Quinn op kantoor aan en deelde haar beslissing om ontslag te nemen met de leden van haar projectteam. "Quinn, je gaat weg? Waarom zo plotseling?" "Wat gebeurt er met het project als je weg bent?" De medewerkers van het bedrijf wisten niet dat Quinn eigenlijk Trent's vrouw was. Alleen Trent's secretaresse wist van het huwelijk. Iedereen in het projectteam wist echter van Quinn's uitzonderlijke vaardigheden. Elk project onder Quinn's leiding zou onvermijdelijk succesvol zijn. Het vooruitzicht om op dit moment de projectleider te veranderen, baarde iedereen grote zorgen. "Meneer Grafton zal binnenkort iemand hebben om het over te nemen," zei Quinn. Nadat ze het afgedrukte ontslagrapport had gepakt, liep ze Trent's kantoor binnen. In het kantoor was, naast Trent, ook Jacinda aanwezig. Terwijl hij naar de ontslagbrief voor hem staarde, werd Trent's uitdrukking iets donkerder. "Neem je echt ontslag?" "Ik dacht dat ik me gisteren duidelijk had gemaakt," zei Quinn nonchalant. "Als je ontslag gebruikt als een truc, moet ik zeggen dat je me enorm hebt teleurgesteld," merkte Trent op. Plotseling voelde Quinn de drang om te lachen uit frustratie. Uiteindelijk was zij degene die echt teleurgesteld was. "Trent, ik heb geen interesse in het gebruiken van trucs tegen je. Ik wil gewoon niet werken met een echtgenoot die, in een moment van gevaar, gemakkelijk zijn vrouw opzij kan zetten." Zodra deze woorden waren uitgesproken, werd Trent's gezicht donker. "Goed, maar krijg er geen spijt van!" Nadat hij dat had gezegd, zette hij zijn naam op Quinn's ontslagrapport. Vervolgens zei hij koud: "Vanaf nu zullen de projecten die jij beheerde, worden behandeld door Jacinda. Voordat je het bedrijf verlaat, zorg ervoor dat je alles goed aan haar overdraagt." Naast hen hief Jacinda trots haar kin op. Ze was net afgestudeerd aan de universiteit, enthousiast om te laten zien waartoe ze in staat was. "Trent, ik zal dit project zeker succesvol afronden!" Wat Quinn ook kan, ik kan het zeker beter! Jacinda had niets dan minachting voor Quinn. Tijdens de overdracht van taken had ze zelfs de brutaliteit om te zeggen: "Ik dacht dat je baan moeilijk was, maar het is eigenlijk heel simpel. Het lijkt erop dat je echt hebt geprofiteerd van Trent's bedrijf." Quinn negeerde Jacinda's sarcasme, maar leden van het projectteam begrepen het duidelijk. Simpel? Hoe is dit simpel? De inhoud van Quinn's projectvoorstel is gevuld met complexe technische kennis. Het is ongelooflijk moeilijk, toch? Het feit dat Jacinda zoiets kon zeggen, bewijst echter alleen maar dat ze het drone-project helemaal niet begrijpt. Hoe kan zo iemand de leiding hebben? Niemand durfde deze gedachten echter uit te spreken. Jacinda was immers de geliefde jongere zus van de baas. Jacinda beledigen stond gelijk aan vragen om ontslagen te worden. Jacinda gooide nonchalant het projectvoorstel dat Quinn eerder had geschreven, opzij. "Dat is genoeg. Ik heb het al gelezen. Ga nu weg, en denk er niet eens aan om terug te komen. Het bedrijf van mijn broer doet geen liefdadigheid!" Toen ze Jacinda's woorden hoorden, konden de leden van het projectteam niet geloven hoe dwaas ze was. Hierdoor vonden ze het nog moeilijker om Quinn te laten gaan. De tegenzin in hun ogen werd gewoon steeds duidelijker. "Maak je geen zorgen, ik kom niet terug. Ik denk dat jij degene bent die liefdadigheid nodig heeft," sneerde Quinn. Jacinda's uitdrukking veranderde, zich realiserend dat Quinn haar in wezen incompetent noemde. Ze hief haar hand op om Quinn te slaan, maar Quinn ving snel Jacinda's pols op. "Jacinda, ik tolereerde je vroeger uit respect voor Trent. Maar nu heb ik geen reden meer om dat te doen!" Jacinda schreeuwde het uit van de pijn: "Laat los! Laat meteen los!" Quinn liet haar grip los, en Jacinda, die haar pols vasthield, wilde nog meer beledigingen slingeren. Toen ze echter Quinn's ijskoude blik ontmoette, bleven de woorden in haar keel steken toen ze een rilling over haar rug voelde lopen. Pas nadat Quinn het bedrijf had verlaten, pruilde ze verontwaardigd. Waarom vond ik Quinn net intimiderend? Ze is niets meer dan een papieren tijger! Een paar dagen later, toen Laura hoorde dat Quinn officieel ontslag had genomen, klapte ze in haar handen van vreugde. "Je had allang ontslag moeten nemen. Je hebt als een hond gewerkt voor Trent, maar hij waardeert je helemaal niet. Ik kan niet geloven dat hij niet besefte dat hij zonder jou onmogelijk zo snel met het bedrijf naar de beurs had kunnen gaan!" Quinn gaf een flauwe glimlach. Laura vroeg toen: "Dus, wat zijn je plannen voor de toekomst?" "Ik heb het nog niet besloten, ik ga misschien terug naar het leger," zei Quinn. "Wat dacht je ervan om eerst mijn bedrijf een kans te geven?" stelde Laura enthousiast voor. "Ik wilde je al aan boord halen sinds je uit het leger bent ontslagen. Je onderzoek naar drones is echt indrukwekkend. Als je Trent niet had geholpen bij het starten van zijn eigen bedrijf, zou je nu waarschijnlijk een top expert op dit gebied zijn." Quinn wierp haar blik naar beneden, verloren in haar gedachten. Ze had zich tijdens haar studie gericht op drone-onderzoek en was betrokken geweest bij verschillende gerelateerde projecten nadat ze bij het leger was gekomen. Nadat Trent's bedrijf naar de beurs was gegaan, had ze gepland om drone-toepassingen te ontwikkelen in haar nieuwste project. Nu ze echter ontslag had genomen en de banden met Trent had verbroken, was het overwegen van een functie bij Laura's bedrijf geen slecht idee. "Laat me erover nadenken," zei Quinn. "Geen probleem!" stemde Laura onmiddellijk in. Als Quinn het overweegt, is de kans groot dat ze het accepteert. Als ik echt iemand zo getalenteerd als Quinn voor het bedrijf kan strikken, zou dat een grote prestatie zijn! Net toen begon Quinn's telefoon te rinkelen. Ze beantwoordde de oproep en besefte dat het Jacinda was, die sprak als een verwend kind. "Quinn, als je nog niet dood bent, kom dan snel hierheen. Ben je vergeten dat het vandaag de dag is dat je mijn moeder naar het ziekenhuis moet begeleiden?"