Perspektywa Edwarda Znów byłem w mojej piwnicy, a jej nie było. Kazałem jej odejść i to zrobiła. Cholera, nie spodziewałem się, że to tak we mnie uderzy. Wyrzucałem ludzi wcześniej, kazałem im odejść bez chwili zawahania. Ale to? To było inne. Czułem, jakbym stracił coś ważnego. Coś prawdziwego. Po raz pierwszy od czasów Cilii poczułem głęboką dziurę w piersi – jakbym coś stracił – coś głębokiego