Hava kararmış, saatler çoktan Max’in yatma vaktini geçmişti ki ev nihayet sessizliğe büründü. Dur durak bilmeyen bir günün ardından çocuk, misafir odasında, oyuncak robotuna sanki dünyadaki en değerli şeymiş gibi sarılarak uykuya dalmıştı.  Adrian ve ben, odasının dışındaki koridorda durmuş, hafif horultularını dinliyorduk.  “Eh,” dedim, sesimi alçak tutarak. “Bu... bir deneyimdi.”  Adrian ensesin