Jade, sanki rahatsızlık veriyormuşum gibi kaşlarını çatıyor. "Sloane—" "Hayır. Beş yaşındayken beni terk etmesinin sanki benim suçummuş gibi bütün bunları üzerime yıkamazsın. Hayatımda hiç hissetmediğim kadar kötü hissetmeyi başardın." "İyi," diyor. "Belki aklın başına gelir." Gözlerimi deviriyorum. "Varsayımlarda bulunmakta iyisin, değil mi? O zaman sana bir düşünce. Belki annem seninle—genç bir