Ik liet ze allemaal in de keuken achter en trok me terug in mijn kamer. Ik sloot de deur en installeerde mezelf en Nix, die zich eindelijk weer in mijn normale gezicht veranderde. "Het spijt me dat ik daarbinnen de controle verloor." Nix klonk zachter, bijna beschaamd. "Het is oké." Ik glimlachte toen ik op mijn bed plofte. "Ze verdienden het." Ik grinnikte zachtjes toen ik dacht aan hun verbaasde