"Oma." Mijn vader stond op en wilde haar vastpakken, maar ze hief haar hand op.
"Ik ben hier niet, jongen. Niet echt hier. Ze heeft me naar je toegetrokken met dat." Ze wees naar het boek.
"Je schaduwboek. Ik dacht dat het verloren was." Hij draaide zich weer naar het boek en hield zijn handen eroverheen.
"Het was niet verloren, het was verborgen." Ze keek me aan en glimlachte. "Het werd gevonden
















