*Сефи*
Събудих се и бавно се протегнах, очаквайки да почувствам тялото на Адрик до себе си. Вместо това, усетих студеното легло. Седнах, не осъзнавайки колко е станало късно, и го потърсих с поглед. Протегнах се за телефона си на нощното шкафче и видях бележката му.
*Сефи,
Спеше толкова спокойно, че не можах да се накарам да те будя преди да тръгна. Знай, че броя ми
















