Ik dwaalde rond en bevond me weer aan de rivier. Ik had wat wijn meegenomen en geregeld dat mijn schoonmoeder Ava zou ophalen. Toen nestelde ik me aan de oever om mezelf een drankje in te schenken. Ik realiseerde me dat het bedrijf een lege huls was geworden, met als enig doel de portemonnee van de Murphys te vullen. Ondertussen stond ik met lege handen. Geen wonder dat Melanie me zo zelfverzekerd