Ik was verbaasd hem te zien. Zou hij niet in Operose moeten zijn voor zaken? Waarom was hij hier nu en niet in de armen van zijn maîtresse?
Ik bleef stil en observeerde hem. Hij glimlachte zacht en vroeg: "Schat, wat zullen we lunchen?"
"Ik heb nog geen beslissing genomen!" antwoordde ik nonchalant, zonder enige verrassing te tonen.
Hij kwam dichterbij. "We hebben gisteravond tot heel laat gepraat
















