ARDEN Een knappe man van middelbare leeftijd met haar zo wit als sneeuw stond op het podium, een microfoon tegen zijn lippen gedrukt. ‘Goedemorgen allemaal. Graag wat rust.’ Het rumoer verstomde niet. Blijkbaar gaven ze niet veel om deze man. Desondanks sprak hij verder. ‘Mijn naam is Allen Winters, de directeur van de Elite Order Academy. Vandaag begint er weer een nieuw semester. Aan alle ouderejaars, welkom terug, en aan alle eerstejaars, welkom! Jullie zijn de uitverkorenen, en we zijn vereerd jullie hier te hebben. Allereerst zijn jullie niet alleen uitgekozen vanwege jullie intelligentie, maar ook vanwege jullie potentieel...’ ‘Dit gaat wel even duren,’ zei Tessa. ‘Directeur Winters staat bekend om zijn lange toespraken.’ Ik keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. ‘Hoeveel weet je eigenlijk over Elite?’ vroeg ze plotseling. Ik kantelde mijn hoofd. Toen ik erover nadacht, besefte ik dat ik niet veel wist. Mijn ouders en broers hadden nooit de moeite genomen om verhalen te delen. Het enige wat ik wist, was dat het de meest prestigieuze school was en dat jonge wolven die hier afstudeerden op een voetstuk werden geplaatst. Het grootste deel van mijn leven had ik mezelf willen bewijzen aan iedereen die me had onderschat. Ik dacht dat afstuderen aan Elite de beste manier was om dat te doen. ‘Dat het de beste school van het land is?’ mompelde ik. Tessa klikte met haar tong. ‘Niet veel dus. Nou, dan staat je nog wat te wachten.’ ‘De Elite Order Academy is niet wat het op het eerste gezicht lijkt. Voor de meesten is het de plek waar je je sterke punten uitbouwt, je zwaktes van je afschudt en een van de meest invloedrijke personen in de weerwolvenwereld wordt. Wat ze je echter niet vertellen, is het proces dat erbij komt kijken,’ begon ze. Ik luisterde aandachtig. ‘Zoals je al weet, is ons land verdeeld in vier facties. Hier is het net zo. Vier gekozen leiders runnen de school. De meeste mensen blijven bij hun eigen factie. Als je bijvoorbeeld uit het Zuiden komt, kies je de Alfa van het Zuiden. Het komt echter steeds vaker voor dat men een andere Alfa kiest, vooral als die bekendstaat als de sterkste.’ ‘Zoals ik al zei, het kiezen van je Alfa is cruciaal. Ze moeten je accepteren en respecteren. Je moet jezelf aan hen bewijzen. Anders ben je zo goed als uitschot en zullen ze je ook zo behandelen,’ mompelde ze. Ik fronste. Dit klonk ingewikkelder dan ik had verwacht. ‘Hier is de eerste Alfa,’ zei Tessa en ze stootte tegen mijn schouder. ‘De Alfa van het Oosten,’ begon meneer Winters, ‘Elias Rue!’ De zaal barstte in gejuich uit toen een lange, slanke man met een bril met een zwart montuur dat paste bij de kleur van zijn haar, en met zijn lippen stijf op elkaar geperst, naar voren kwam. Zelfs van een afstand kon ik zien dat hij iets buitengewoons bezat. ‘Elias Rue,’ ging Tessa verder. ‘De jongste zoon van de huidige Alfa van het Oosten. Hoewel hij de jongste van de familie is, wordt verwacht dat hij de erfgenaam wordt vanwege zijn opmerkelijke intelligentie. Zijn IQ is buitenaards en zijn strategieën zijn van topniveau. Hij is hier als eerstejaars en heeft zijn oudere broer, die een ouderejaars is, al van de troon gestoten.’ ‘De Alfa van het Zuiden,’ kondigde meneer Winters de volgende Alfa aan, ‘Rowan Wrenmoor!’ Ik fronste mijn wenkbrauwen toen een bekend figuur het podium op liep. ‘Die vent,’ mompelde ik binnensmonds. De opwinding in het publiek nam toe, met gegil dat dat voor Elias ver overtrof. Een knipoog van Rowan maakte de menigte uitzinnig. Tessa slaakte een zucht en schudde haar hoofd. ‘Rowan is nog steeds een playboy, zo te zien.’ ‘Hmm?’ Ik draaide me naar haar toe. ‘Rowan Wrenmoor,’ legde ze uit. ‘Hij is de oudste zoon van het Zuiden en berucht omdat hij een player is. Hij zit hier ook in zijn eerste jaar. Er wordt gezegd dat er in hun roedels honderden meisjes voor hem in de rij staan. Hij hoeft er niet eens zijn best voor te doen. Bovendien komt hij uit een enorm rijke familie; ze bezitten meerdere bedrijven. Vanaf het begin willen veel mensen bij hem in een goed blaadje staan, in de hoop een graantje mee te pikken – wat onze huur in de Hades' Dorm met gemak zou overtreffen.’ Ik observeerde hem en knikte langzaam. De manier waarop hij zich kleedde, sprak boekdelen. ‘Alfa van het Westen – Jaxon Trevane.’ Mijn blik schoot naar het podium bij het horen van een naam die ik vreesde. Mijn vuisten balden zich onbewust langs mijn zijden terwijl er opnieuw gejuich losbarstte. Jaxon zwaaide en glimlachte, zich zalig onbewust van de chaos die hij had achtergelaten. ‘Jaxon Trevane,’ begon Tessa hem voor te stellen, maar ik stak mijn hand op. ‘Ik weet al wie hij is,’ mompelde ik. ‘O, kom je uit het Westen?’ Ik knikte. ‘Nou ja, dan kan ik in ieder geval vertellen wat anderen over Jaxon denken,’ ging ze verder. ‘Hij is de enige zoon van het Westen en wordt gekoesterd door jullie factie. Jaxon staat bekend als betrouwbaar, vriendelijk en natuurlijk sterk. Er wordt gezegd dat hij formidabel is in de strijd, zowel in zijn menselijke als in zijn wolvenvorm.’ Hij was ook een vreemdganger. Maar dat had iedereen natuurlijk onder het tapijt geveegd, of misschien kon het ze gewoon niets schelen. Hoewel ik degene was die bedrogen werd, geloofden ze nog steeds dat ik de verleidster was. Ik kon Tessa's bewering dat hij sterk was echter niet ontkennen. Naast Elias en Rowan, die beiden al gespierd waren, leek hij nog breder gebouwd. Voordat de laatste Alfa werd aangekondigd, ging er gefluister door de menigte. Ik keek om me heen en zag de opgewonden uitdrukkingen op hun gezichten. ‘Hij is er eindelijk.’ ‘Ik zag hem een tijdje geleden al. Hij is zo knap.’ Ik richtte mijn aandacht strak op het podium. ‘En als laatste, maar zeker niet de minste,’ begon Tessa, haar stem vol verwachting in vergelijking met de andere introducties. ‘De Alfa van het Noorden. De beste keus.’ Ik tuitte mijn lippen. Sinds de vorming van de facties werd het Noorden altijd als het meest superieur beschouwd. Hun aantallen waren ongeëvenaard, hun middelen overvloedig en hun land het meest uitgestrekt. Dat was niet altijd zo geweest, maar de leiders van het Noorden stonden bekend om hun efficiëntie, die hen tot succes had gedreven. ‘Iedereen wil bij hem in een goed blaadje staan en natuurlijk in de gunst komen. Als de andere Alfa’s één opmerkelijke verdienste bezitten, dan heeft deze Alfa ze allemaal. Uit een enquête die werd gehouden direct nadat de toelatingsbrieven waren verzonden, bleek dat hij de meest populaire keuze onder de Alfa's was.’ Tessa's woorden verhoogden mijn verwachting voor zijn komst. Toen, na wat een eeuwigheid leek, verscheen hij eindelijk in beeld. ‘De Alfa van het Noorden – Caden Callahan!’ Een zachte hijg ontsnapte aan mijn lippen. Donkerbruin haar. Opvallende grijze ogen. Hij was degene tegen wie ik bij de ingang was opgebotst