ARDEN
Ik knipperde met mijn ogen. Meteen schoot er een felle pijn door mijn schouderbladen en dijen. Mijn armen voelden alsof ik met de grond zelf had geworsteld. Ik proefde aarde. Mijn hoofd bonkte en mijn lippen waren droog. Het was zo, zo donker.
Ik kreunde en duwde mezelf overeind van de bosgrond, terwijl mijn lichaam schreeuwde van protest. Ik was zeker van de klif gerold – waarschijnlijk had
















