ARDEN
Het was een tijdje stil. Er waren geen mensen meer in de tuin, en de lichten gingen een voor een uit, waardoor de ruimte in diepere schaduwen werd gehuld.
Eindelijk keek hij op naar de maan en zei zacht: "Ik ben anders dan mijn familie. Ik denk dat je dat wel doorhebt."
Ik knikte, terwijl mijn ogen zijn profiel afzochten, verlicht door de vaalblauwe gloed van de nacht.
Cade zuchtte en voegde
















