ARDEN Ik stond als aan de grond genageld. Ik kon niet eens aan wegrennen denken met Bethany Spirit recht voor mijn neus. Mijn vingers omklemden het fotoalbum, maar op het moment dat haar ogen erop vielen, klapte ik het snel dicht en legde het voorzichtig terug op de plank. Het geklik van de rug die dichtklapte, galmde veel te luid in de stille kamer. Ze had zich niet verroerd. Ik evenmin. Bethany