TESSA Ik wist niet hoe lang ik daar al was. Het meer lag stil voor me, donker als een glasplaat, en weerspiegelde de opkomende maan en de met goud doorstoken lucht voordat de laatste sporen van licht volledig verdwenen. Mijn ogen waren opgezwollen, misschien zelfs een tikje rood. Ik had veel te lang gehuild, en dit was het resultaat. Een klein lachje ontsnapte aan mijn lippen toen ik een glimp van