"Mama zei dat we alleen aan iemand die naar haar naam vraagt, mogen vertellen dat mama Hare Koninklijke Hoogheid is." Daisie giechelde. Nova kon het niet laten om in lachen uit te barsten, maar ze hield het snel in. 'Haha, zijn deze twee deugnieten niet ontzettend schattig? Wat voor moeder heeft ze dit allemaal geleerd?' Nolans blik dwaalde af en hij wierp een blik op Waylon, die sprekend op hem leek. Als Willow niet de enige persoon was geweest met wie hij in het verleden had geslapen, zou hij zich afvragen of hij de vader van deze twee kinderen was. Daisie keek op haar horloge en zei: "Meneer Knap, we moeten nu naar huis. Anders begint Hare Koninklijke Hoogheid zich zorgen te maken." Nolan zette haar neer, draaide zich om en zei tegen Quincy: "Breng deze twee kinderen terug." Quincy was even verbijsterd en knikte toen. "Ja, meneer." "Tot ziens, meneer Knap!" Daisie zwaaide naar Nolan, pakte de hand van haar broer en verliet de studio met Quincy. Zodra ze naar buiten ging, liet ze Waylon triomfantelijk een haarlok zien. Daisie trok aan de zoom van Quincy's kleren terwijl ze de ingang van het gebouw uitliepen. "Meneer, onze mama is ziek en ze ligt in het ziekenhuis. Kunt u ons naar het ziekenhuis brengen?" Quincy was stomverbaasd. Hij riep innerlijk uit dat deze twee kinderen echt heel attent waren. "Oké, stap in de auto." In Seaview Villa… Maisie kwam thuis, maar zag alleen Colton alleen piano oefenen. Ze keek rond. "Waar zijn Daisie en Waylon?" Colton antwoordde: "Waylon en Daisie zijn naar buiten gegaan om zich aan te melden als kindmodellen. Peettante is bij hen." Maisie legde haar tas op de bank en was stomverbaasd toen ze het antwoord hoorde. "Aanmelden als kindmodellen?" "Ja, ze beweerden dat je te hard werkt om geld te verdienen en ze willen de last delen." Maisie liep naar hem toe en wreef over zijn kleine hoofd. Colton walgde er enorm van en klaagde: "Mama, maak mijn haar niet in de war." "Oh, is ons jonge muzikale genie er boos over?" "Hmph!" Colton blies zijn wangen op. "Colton, jullie drie hoeven de last niet met me te delen. Mama kan jullie alle drie nog steeds opvoeden en onderhouden." Toen Maisie zag dat haar kinderen allemaal zo verstandig waren, voelde ze zich nogal schuldig. "Nee, mama. Je hebt al hard genoeg gewerkt en we kunnen dat niet zomaar negeren. Trouwens, mama, ik ben ingeschreven aan de Koninklijke Muziekacademie van Zlokova. Je hoeft je geen zorgen te maken over het collegegeld. Ik heb het geld. "En wacht tot ik een beurs krijg. Dan kun je Waylon en Daisie naar internationale scholen sturen om te studeren. Mama, je moet alleen werken aan wat je wilt doen." Maisie was zo ontroerd dat ze in tranen uitbarstte. "Mijn kleine Beethoven is zo geweldig. Hij weet nu zelfs hoe hij collegegeld voor zijn broer en zus moet verdienen." Ze had pas in een later stadium van zijn peutertijd ontdekt dat Colton zo'n talent had. De Newlander Muziekacademie in Stoslo had zelfs een uitzondering gemaakt en wilde hem rekruteren, maar ze heeft hem daar nooit naartoe gestuurd omdat ze bang was dat hij te jong was. Colton was nu echter vijf jaar oud. Hoewel ze wilde wachten tot hij zes was voordat ze naar school gingen, hield Colton van muziek en had hij goede cijfers. Daarom kon ze het niet over haar hart verkrijgen om de dromen van haar kinderen te verstoren. "Mama, Hare Koninklijke Hoogheid, we zijn terug!" Daisie kwam met Waylon thuis en Maisie verwelkomde de twee rennende deugnieten in haar armen. "Colton vertelde me dat jullie twee auditie hebben gedaan?" "Uh-huh, en we zijn geselecteerd. Zijn we niet geweldig?" Daisie knipperde met haar ogen toen ze uitriep. Maisie kuste ze op de wangen. "Jullie zijn allemaal geweldig! Geef mama nu wat tijd. Mama gaat voor jullie koken." Hoe slecht haar humeur ook was, het zou altijd verdwijnen als ze tegenover deze drie kinderen stond. De drie deugnieten kwamen bij elkaar zodra Maisie de keuken binnenging en Colton vroeg zachtjes: "Hoe is het gegaan?" Waylon antwoordde onmiddellijk: "Maak je geen zorgen, het is naar het ziekenhuis gebracht voor onderzoek. Het duurt twee dagen voordat de resultaten bekend zijn." Daisie klopte weer op haar borst. "Het is altijd waterdicht als ik in actie kom." In het Vanderbilt landhuis… "Wat zei je nou? Ontwerpster Zora is die trut Maisie?" Leila kon het niet laten om te reageren toen ze de klacht van haar dochter hoorde. 'Niet alleen is die trut teruggekomen naar haar vaderland, maar ze is ook de wereldberoemde ontwerpster Zora? En ze is ook de persoon die meneer Goldmann uit het buitenland heeft ingehuurd met een zeer hoog salaris om mijn dochter te helpen Vaenna Jewelry te redden? 'Mijn dochter nam de plaats van die trut in als de vrouw van zes jaar geleden. Als die trut erachter zou komen dat meneer Goldmann de man is met wie ze zes jaar geleden heeft geslapen, zou ze dan niet met mijn dochter om hem vechten?' "Moeder, wat moet ik doen?" Willow was erg bezorgd. De mondhoeken van Leila krulden koud. "Dus wat als ze Zora is? Vergeet niet dat je meneer Goldmann als je ultieme steun hebt. Ze zou het niet wagen om onrust te veroorzaken als meneer Goldmann in de buurt is. "Trouwens, aangezien die trut is teruggekeerd naar Zlokova, moet je wat vorderingen maken met meneer Goldmann. Het is het beste om zwanger te worden of zoiets. Je wordt mevrouw Goldmann zolang je zwanger bent van zijn kind." Toen ze over zwanger worden sprak, hingen Willows oogleden naar beneden. "Maar meneer Goldmann heeft me de afgelopen zes jaar niet eens aangeraakt." 'Ik wil ook aangeraakt worden, maar het punt is dat ik hem nodig heb om met me mee te werken.' Toen Leila de onschuldige gedachte van haar dochter zag, zei ze bezorgd: "Ben je dom? Hoe lang ben je van plan te wachten als je wilt wachten tot hij het initiatief neemt om met je naar bed te gaan? Jij bent degene die het initiatief moet nemen. Hoeveel mannen in de wereld zijn er die zulke verleidingen kunnen weerstaan?" Willow schrok even nadat haar moeder dat had opgemerkt. 'Ik durf niet te aanmatigend te handelen omdat Nolan me de afgelopen zes jaar niet eens heeft aangeraakt. Maar moeder heeft gelijk. Ik moet degene zijn die het initiatief neemt.' Ze glimlachte toen verlegen. "Moeder, ik weet het nu."