Odepchnęłam Aarona, ale było już trochę za późno, bo Jake zobaczył, jak się całujemy. Modliłam się, żeby mnie źle nie zrozumiał. Chciałam tylko pocieszyć Aarona, bo mi go było żal. – Co do cholery robisz, bracie? – zażądał wyjaśnień Jake. – Odbieram to, co powinno być moje – odparł Aaron. – Nie jestem twój, Aaron! Przestań tak mówić! – zaprotestowałam. – Dlaczego pozwoliłaś mu się pocałować, Janey