Rozległo się lekkie pukanie do drzwi. Z jękiem wstałam z łóżka, podciągnęłam dżinsy i podeszłam do drzwi, żeby je otworzyć. Policzki stewardesy poczerwieniały w chwili, gdy tylko na mnie spojrzała. „Hm, zaraz lądujemy, panie Jackson” – poinformowała mnie. „Dzięki” – mruknęłam. Zamknęłam drzwi i dokończyłam się ubierać, zanim obudziłam Julianę. Była ospała – po jet lag – więc jej ruchy były powolne