**LOGAN – 4 lata temu** Stoję tu i patrzę, jak pakuje swoje rzeczy. Próbowałem z nią rozmawiać, chciałem, żeby powiedziała mi, co się dzieje w jej głowie. Starałem się dowiedzieć, dlaczego moja partnerka, matka mojej córki, chce mnie zostawić. Byłem dla niej wszystkim, czym tylko mogłem, kiedy nosiła nasze dziecko. Okazywałem jej miłość i zaufanie. Pomagała mi w stadzie jako Luna. Myślałem, że wszystko jest w porządku. "Mio, kochanie, proszę, porozmawiaj ze mną. Co się stało?" Próbuję wziąć ją w ramiona, ale odsuwa się. "Nie, skończyłam. Jestem tym zmęczona." Mówi, nawet na mnie nie patrząc. "Zmęczona czym? Mio, proszę." Błagam ją. "Wszystkim." Prycha. "Nienawidzę tego życia, nienawidzę tu być. Nienawidzę być matką. Nie byłam na to gotowa." "Wiesz, że nie możemy kontrolować tego, co się dzieje, kiedy wchodzisz w ruję, Mio. Poradzimy sobie. Pomogę ci. Tak jak robiłem to cały czas. Nie jesteś sama. Ona jest nasza." "Nie chcę jej!" Krzyczy na mnie. Patrzę na nią. "Mio, proszę, nie rób tego. Możemy to wspólnie rozwiązać" - mówię jej. "Nie, możesz ją zatrzymać. Nie chcę jej. Chcę tylko podróżować i cieszyć się życiem. Nie myśleć o partnerze ani o pieprzonym dziecku." "Nadal możemy podróżować, kochanie." Nie odpowiada. Chwyta torby i odwraca się do mnie. "Nie, nie chcę być matką. Nie chcę jej ani ciebie." Dyszę, czując już, jak moje serce zostaje rozerwane. "Ja, Mia Andrews, odrzucam ciebie, Alfo Loganie, i moją córkę Rosalie. Zrzekam się roli Luny Stada Krwawego Księżyca." Moje serce zostaje rozerwane na strzępy. Czując jej odrzucenie, wyrzeka się również stada. "Żegnaj, Loganie." Odeszła. Odeszła i nawet się nie zastanowiła. Odeszła, rozrywając na pół moje serce. Titan skomli w mojej głowie, pragnąc swojej partnerki. Leżałem na podłodze, walcząc, by się nie rozpaść. Głośny płacz przeszywa mnie i zdaję sobie sprawę, że dochodzi z pokoju dziecięcego. Wstaję i wchodzę do pokoju dziecięcego, a tam w jej kołysce płacze moja mała, słodka, piękna córeczka. Wiem, bez wątpienia, że musiała poczuć zerwanie więzi rodzinnej, kiedy Mia odrzuciła ją jako swoją córkę. Podnoszę ją i trzymam blisko piersi. Wiem, co muszę zrobić, nie tylko dla siebie, ale i dla mojej córki, którą teraz muszę wychować sam. Wciąż czuję resztkę naszej więzi po tym, jak mnie odrzuciła. I muszę to wymazać, jeśli mam się dowiedzieć, jak sobie poradzić i iść dalej. Więc szukam reszty naszej więzi i znajduję więź umysłową. „Ja, Nathan King, akceptuję odrzucenie i wyrzeczenie się mojej partnerki i Luny, a także matki mojej córki. Niniejszym zakazuję jej wstępu do Stada Krwawego Księżyca”. Czuję, że ostatni kawałek mojej więzi z Mią znika. Poświęcę się mojej małej dziewczynce. Wychowam ją na silną i miłą osobę. Będę walczył o to, by być wszystkim, czego może potrzebować w życiu. Zrobię wszystko, by zapewnić jej bezpieczeństwo i szczęście. Moje stado musiało wyczuć, co się stało, ale nie mogę się tym dzisiaj zajmować. Dziś chodzi o mnie i moją małą różyczkę. - Nazywam się Logan King. Mam dziewiętnaście lat i jestem Alfą mojego stada, Stada Krwawego Księżyca. Najsilniejszego stada w Ameryce Północnej, odkąd skończyłem siedemnaście lat. Nie tylko jesteśmy najsilniejszym stadem, ale jestem także najmłodszym Alfą i najsilniejszym od kilkudziesięciu lat. Tylko nieliczni wiedzą dlaczego i jak, ale moi najbardziej zaufani wiedzą. Jestem potomkiem ostatniego króla Lykanów, który żył w naszym świecie pięćset lat temu. Nikt nie wiedział, że jego córka urodziła syna po tym, jak związała się z wilkiem. Ale zamiast robić to, co robił każdy Lykan, który znalazł wilka, by być jego partnerem, odrzucając go. Zakochała się w wilku, a cztery miesiące później potajemnie urodziła syna. Powiedzieli wszystkim, że chłopiec nie przeżył. Wszyscy myśleli, że to najlepsze rozwiązanie, ale nie wiedzieli, że ponieważ bali się, że jej ojciec zabije dziecko, oddali go na wychowanie parze wilków, Alfie i Lunie, którzy nie mogli mieć własnych dzieci. Kiedy syn dorósł, znalazł swoją partnerkę wśród wilków. I tak to się toczyło, a forma, w którą zmieniali się moi przodkowie, stała się wilkami, zamiast Lykanami, ale wilkami, które były znacznie większe i silniejsze niż inne wilki. Kiedy skończyłem szesnaście lat i nie dostałem wilka, moi rodzice się zmartwili, ale w dniu, w którym skończyłem siedemnaście lat, Titan przyszedł do mnie i w końcu poznałem mojego wilka. Wszyscy byli zszokowani jego rozmiarem oraz niesamowitą siłą i mocą, które emanowały od Titana. Kilka miesięcy po tym, jak dostałem Titana, nasze stado zostało zaatakowane przez odszczepieńców i chociaż wygraliśmy, straciłem rodziców. Mimo że miałem zaledwie siedemnaście lat, zostałem wybrany na Alfę i od tego dnia robię wszystko, aby zapewnić bezpieczeństwo mojemu stadu. Z biegiem lat inne stada i Alfy zaczęły się mnie bać i unikać walki ze mną.