OK, proszę bardzo: OLIWIA Jestem na naszym piętrze, kiedy słyszę drobne, biegnące kroczki wspinające się po schodach. Zanim zdążę zareagować, Róża wpada do pokoju, który zgodnie uznaliśmy za pokój dziecięcy. "Cześć, mamo" - mówi radośnie, przytulając mnie. To niesamowite, jak szybko zaczęła nazywać mnie mamą, ale wcale mi to nie przeszkadza. Jest częścią Logana, a ja kocham ich oboje. "Cześć, ks