OLIWIA - Czasy obecne "Mocniej, Oliwia. Wiem, że stać cię na więcej." Mój brat, Matt, z wymagającym tonem nauczyciela. Próbując mu dogodzić, kopię worek mocniej i szybciej, wykonując serię chaotycznych kopnięć i uderzeń. Spoglądając za siebie, widzę, że kiwa głową z aprobatą. "O wiele lepiej. Chodź, usiądź." Idę i siadam obok moich kolegów z klasy. Jest piątek i jak co piątek, on nas testuje. Czasem tak, że pokazujemy siłę na worku bokserskim. Innym razem walczymy z nim lub między sobą. Mój brat jest świetnym nauczycielem, ale tak jak ja, jest szkolony przez naszego tatę. Nasz tata jest jednym z najlepszych wojowników w stadzie i dla niego nie ma znaczenia, czy jesteś chłopcem, czy dziewczyną. Mówiąc, że żyjemy w niebezpiecznym świecie, uważa, że każdy wilk powinien umieć walczyć, przynajmniej, żeby się obronić. Więc od dziecka byłam szkolona wyłącznie przez tatę, aż byłam wystarczająco duża, aby dołączyć do pierwszego programu treningowego. Wielu mówi, że tata jest najlepszym wojownikiem, ale kiedy stary naczelny wojownik odszedł, Alfa wybrał zamiast niego bliskiego przyjaciela. Tata nic nie powiedział i po prostu żył dalej jak zwykle. Opiekując się Mattem i mną po tym, jak nasza mama zmarła z powodu tojadu – nikt nie wie, jak została otruta. Ponieważ jest piątek, nasz Alfa, Alfa Colton, wpadł, żeby zobaczyć, jak idzie trening. Zaczęłam czuć się bardzo nieswojo, kiedy Alfa był w pobliżu. Z jakiegoś powodu zauważałam, że śledzi mnie wzrokiem. A kiedy go na tym przyłapywałam, puszczał do mnie oko. Niektórzy członkowie stada mówią, że Alfa zaczął wariować po tym, jak jego partnerka i Luna zginęła podczas ataku renegatów. Mówią, że stał się nieprzewidywalny i rozkazał wielu kobietom przyjść do jego sypialni, skąd niektóre z nich nie wyszły żywe. Wszyscy myślą, że powinien przejść na emeryturę i pozwolić swojemu synowi, Carterowi, przejąć władzę, ale on odmawia, twierdząc, że jego syn nie jest gotowy. Carter był w porządku, nie miałam z nim zbyt wielu kontaktów, ale wydawał się uczciwy i przyjazny dla wszystkich w stadzie. Miał 22 lata i jeszcze nie znalazł swojej partnerki. Siedziałam tutaj, pogrążona we własnych myślach, i nagle przykrył mnie duży cień. Spoglądając w górę, zobaczyłam Alfę Coltona, który patrzył na mnie z góry, zanim usiadł obok mnie. "Jesteś bardzo utalentowanym wojownikiem, Oliwia." Powiedział, lustrując mnie wzrokiem, a jego oczy błądziły po moich kształtach. "Dziękuję, Alfo" – odpowiedziałam, próbując się ukryć, ale było to trudne, ponieważ miałam na sobie szorty i sportowy biustonosz. "I bardzo piękna. Wyglądasz dokładnie jak twoja matka." Jego wzrok ponownie mnie przeskanował, sprawiając, że chciałam się zapaść pod ziemię. Zanim zdążyłam odpowiedzieć, podszedł mój brat i z szacunkiem powitał naszego Alfę, po czym powiedział mi, żebym wracała dziś do domu. Podskakuję, wdzięczna za to, że mogę odejść, i po pożegnaniach szybko wychodzę. Wchodząc do naszego małego domu, idę prosto do mojego pokoju i zdejmuję ubranie treningowe, zanim wejdę do łazienki, żeby wziąć prysznic. Po prysznicu ubieram się w lodowo-niebieskie dżinsy i top bez ramiączek. Zazwyczaj nie używam dużo makijażu, ale dodaję trochę tuszu do rzęs i błyszczyka do ust. Dziś wieczorem są osiemnaste urodziny Wine z mojej klasy, więc odbędzie się impreza, na której wszyscy będą czekać i zobaczą, jak dziewczyna po raz pierwszy się przemienia i czy znajdzie swojego partnera w stadzie. Znalezienie swojego partnera to bardzo ważna sprawa. Twój partner to twoja bratnia dusza, ostatni element ciebie. Możemy wyczuć nasze wilki, kiedy skończymy szesnaście lat, ale nasze wilki nie są w stanie się przemienić ani rozpoznać swojego partnera, zanim skończymy osiemnaście lat. Zdarza się, że facet wyczuje swoją partnerkę, mimo że nie ma ona osiemnastu lat. Ale najczęściej, gdy tak się dzieje, facet czeka, nie mówiąc nic. Zdarza się również, że partnerzy się odrzucają. Dla tego, kto dokonuje odrzucenia, oznacza to, że nie dostanie drugiej szansy na partnera, co zdarza się najczęściej, jeśli ktoś straci swojego partnera. Ale nie każdy dostaje drugą szansę. Również nie komunikujemy się z naszym wilkiem w pełni przed ukończeniem osiemnastu lat. Więc nie rozmawiamy cały czas. Nasza komunikacja odbywa się za pomocą emocji, co może być trochę rozpraszające, jeśli masz zadziornego wilka. Około pory kolacji zeszłam na dół i zjadłam kolację z tatą i bratem. Ale inaczej niż zwykle, kiedy zawsze rozmawiamy i dobrze się bawimy. Było cicho i napięte. Nie pytałam dlaczego, zakładając, że tata musiał mieć stresujący dzień. "Oliwia?" "Tak, tato?" Spojrzałam na niego. "Jutro chcę, żebyś spakowała torbę. Jedziemy odwiedzić twoich dziadków w stadzie Krwawego Księżyca. A wyjeżdżamy w niedzielę, więc spakuj wszystko, co ważne, czego nie chciałabyś zostawić, ponieważ nie będzie nas przez jakiś czas." Powiedział, sprawiając, że na niego spojrzałam. "Dlaczego? Czy coś się stało?" – zapytałam. "Twoi dziadkowie się starzeją i tęsknią za wami dwojgiem. Więc zgodziliśmy się, że tam pojedziemy na jakiś czas. Wszystko zostało uzgodnione przez naszego Alfę, żeby odwiedzić rodzinę, a także Alfę ze stada Krwawego Księżyca." Wyjaśnił. "Dobrze, tato. Spakuję się jutro" – odpowiedziałam, a on się uśmiechnął. Kiedy skończyliśmy jeść, pomogłam posprzątać, a potem przytuliłam tatę, zanim poszłam na imprezę. Matt dołącza do mnie, ponieważ być może wilczyca może być jego partnerką i zaczyna się martwić, że wkrótce ją znajdzie. Po godzinie na imprezie widzieliśmy, jak dziewczyna znalazła swojego partnera wśród jednego z nowo przemienionych facetów. I wspaniale jest widzieć, jak ich dusze ciągną ich do siebie w ciepłym uścisku pełnym miłości. Chcę tego, kiedy skończę osiemnaście lat za miesiąc, znaleźć swojego prawdziwego partnera, z którym będę dzielić swoje życie. Znowu byłam tak pogrążona w myślach, że nie zauważyłam osoby zbliżającej się do mnie, zanim usiadła obok mnie. I jestem trochę zszokowana, widząc Cartera, syna Alfy, siadającego obok mnie. "Witaj, Oliwia" – przywitał się. "Witaj, Alfo Carterze" – odpowiedziałam z szacunkiem. "Ach, nie jestem Alfą, więc po prostu Carter." Powiedział, uśmiechając się, a ja odwzajemniłam uśmiech. "Słyszałem, że ty i twoja rodzina jedziecie odwiedzić rodzinę z innego stada." "Tak, jedziemy" – potwierdziłam. "To wspaniale." Powiedział, nadal się uśmiechając, a po chwili wstał i zaczął rozmawiać z wieloma nastolatkami tutaj. Po kilku kolejnych godzinach Matt mnie znalazł i zgodziliśmy się wrócić do domu. Kiedy wychodziliśmy i byliśmy w drodze, usłyszeliśmy, jak ktoś woła nasze imiona, i ktoś do nas podbiegł. Odwracając się, byliśmy zszokowani, widząc, że to Carter. "Matt, Oliwia" – przywitał nas, zanim kontynuował. "Chciałem z tobą porozmawiać" – powiedział i spojrzał na nas. "Co możemy dla ciebie zrobić, Alfo" – powiedział Matt, przejmując inicjatywę. "Proszę, Matt, nie nazywaj mnie Alfą i chcę wam pomóc." Powiedział, a my spojrzeliśmy na niego, ja niepewna, w czym chce nam pomóc. "Kiedy pojedziecie odwiedzić inne stado. Nie wracajcie, zwłaszcza ty, Oliwia. Zostańcie tam, gdzie możecie być bezpieczni." Powiedział. "Co ty" – zaczęłam, ale Matt mi przerwał. "Wszystko jest pod kontrolą, Carter" – powiedział Matt, patrząc na Cartera, który spojrzał na niego i skinął głową. "Dobrze, wiedz, że przepraszam i próbuję to zakończyć. Życzę wam bezpiecznej podróży." Po tych słowach odszedł.