Następnego ranka, po przygotowaniu śniadania, Charlie pojechał skuterem do biura Emgrand Group. Zaparkował skuter na boku parkingu Emgrand. Jak tylko zamknął skuter, czarny Bentley powoli zaparkował na miejscu naprzeciwko niego. Spojrzał mimowolnie i zobaczył młodą parę wysiadającą z samochodu. Mężczyzna miał na sobie markowy garnitur, wyglądał bardzo przystojnie i elegancko. Tymczasem kobieta była ubrana w krzykliwym stylu. Chociaż nieco jaskrawa, uchodziła za piękność. Okazało się, że kobieta to Wendy Wilson, kuzynka Claire, a mężczyzna to jej narzeczony, Gerald White. Charlie nie wiedział, dlaczego tu są, ale wiedział, że najlepszym sposobem na uniknięcie kłopotów jest trzymanie się od nich z daleka. Jednak im bardziej chciał się przed nimi ukryć, tym większe szanse, że go zobaczą. Wendy zauważyła go kątem oka. Wydała głośny okrzyk: "Hej, Charlie!" Wendy zawołała jego imię w przyjazny sposób, ale Charlie poczuł ciarki na plecach. Z grzeczności mógł tylko zatrzymać się tam, gdzie był, i poczekać, aż do niego podejdą. Uśmiechnął się i zapytał: "Wendy, hej, dlaczego tu jesteś?" Wendy zachichotała. "Och, Gerald przyszedł tu zobaczyć się z Doris Young, wiceprezes Emgrand Group! Jestem tu, żeby mu dotrzymać towarzystwa." Następnie odwróciła się, aby spojrzeć na Geralda z uczuciem i powiedziała: "Rodzina White ma wiele projektów z Emgrand Group. Pomoże to nie tylko rodzinie White, ale także naszej rodzinie Wilson w przyszłości." Charlie nie wiedział, że rodzina White jest jednym z partnerów biznesowych Emgrand Group. W końcu dopiero co przejął firmę i nie miał czasu, aby zapoznać się ze szczegółami. Nie pokazał niczego niezwykłego na swojej twarzy. Zamiast tego po prostu powiedział z uprzejmym uśmiechem: "Pan White jest bardzo utalentowany i wspaniały, oboje tworzycie wspaniałą parę!" Gerald spojrzał na Charliego z pogardą, czując w sobie przypływ złości. Ten przegryw został wczoraj tak źle zbesztany przez Lady Wilson na oczach wszystkich, jak mógł się uśmiechać jak klaun, jakby nic się nie stało? Dlaczego Claire, tak oszałamiająca i wspaniała kobieta, wyszła za takiego przegrywa? Gdyby ten przegryw nigdy nie istniał, z pewnością zabiegałby o Claire z wielkim wysiłkiem! Kto chciałby być zaręczony z Wendy, dziewczyną, która wypada blado w porównaniu pod każdym względem? Gerald westchnął z konsternacją i zapytał pretensjonalnym tonem: "Dlaczego tu jesteś?" Charlie od niechcenia powiedział: "Przyszedłem tu ubiegać się o pracę." "Ubiegać się o pracę?" Gerald zadrwił z pogardą. "Ty? Przegryw, który nic nie potrafi, chce ubiegać się o pracę w Emgrand? Żartujesz sobie?" Charlie zmarszczył brwi. "Co cię to obchodzi?" Powodem, dla którego Wendy w ogóle zawołała Charliego, było upokorzenie go. Teraz, gdy Gerald zaczął, natychmiast zadrwiła: "Dlaczego? Gerald ma rację, prawda?" "Jeśli chodzi o wykształcenie, masz jakieś dyplomy?" "Jeśli chodzi o umiejętności i zdolności, masz jakieś osiągnięcia lub wyniki, którymi możesz się pochwalić?" "Zaufaj mi, nawet nie spojrzą na takiego przegrywa jak ty, nawet jeśli przyszedłeś ubiegać się o pracę jako ochroniarz. Znaj swoje miejsce, lepiej idź na ulice szukać śmieci, możesz zarobić co najmniej dwa lub trzy tysiące miesięcznie!" Następnie rzuciła butelkę wody pod nogi Charliego i uśmiechnęła się złośliwie: "Proszę, podnieś ją i sprzedaj za pieniądze! Nie mów, że się o ciebie nie troszczę." Gerald roześmiał się złowrogo. "Jesteś śmieciem, ale w końcu jesteśmy rodziną. Będę cię wspierał. Tak się składa, że znam osobiście wiceprezes Emgrand Group, może powiem kilka dobrych słów w twoim imieniu i zobaczę, czy może załatwić ci pracę przy sprzątaniu toalet?" Charlie wykrzywił usta w chłodnym uśmiechu i powiedział: "O jaką pracę się ubiegam, to nie twoja sprawa, powinieneś zająć się swoimi sprawami. Emgrand Group to duża firma, wierzę, że nie chcieliby współpracować z takim podłym śmieciem jak ty." Twarz Geralda zaczerwieniła się ze złości. "Kogo nazywasz śmieciem?" Charlie odpowiedział z pogardą: "Ciebie, śmieciu!" Następnie odwrócił się i ruszył w stronę budynku, ignorując oburzone krzyki Geralda za sobą. "Do cholery! Stój! Zatrzymaj się, słyszysz mnie?" Bardzo szybko Gerald pospieszył i dogonił Charliego w holu windy. Chciał dać Charliemu nauczkę, dać mu co najmniej dwa policzki, aby dać mu znać o konsekwencjach obrażania go, ale byli teraz w budynku Emgrand Group. Obawiał się, że ostre działanie nadszarpnie jego reputację i rozwścieczy jego partnera biznesowego, więc nie miał innego wyjścia, jak porzucić ten pomysł. Zacisnął zęby i ostrzegł: "Odpuszczę ci dzisiaj, ale następnym razem nie będziesz miał tyle szczęścia!" Charlie prychnął i wszedł do windy. Zanim drzwi się zamknęły, powiedział: "Gerald White, naprawdę myślisz, że jesteś taki potężny? Zaufaj mi, wkrótce poznasz cenę za bycie tak aroganckim i zarozumiałym!" "Ty mały..." Twarz Geralda przybrała brzydki odcień czerwieni. Chciał wbiec do windy, ale Wendy złapała go za ramię i powiedziała: "Gerald, nie jedź tą samą windą co ten przegryw, możemy się udusić od jego smrodu." Przytaknął, w pełni świadomy, że nie mądrze jest tu używać siły. Dlatego prychnął chłodno. "Huh, masz dzisiaj szczęście. Dam ci nauczkę następnym razem!" *** W windzie Charlie pojechał prosto na najwyższe piętro, gdzie znajdowało się biuro prezesa. Stephen poczynił już wszystkie przygotowania dla niego tutaj w Emgrand. Osobą odpowiedzialną za przygotowania była kobieta o imieniu Doris Young. Doris Young zyskała reputację znanej bizneswoman w Aurous Hill. Była nie tylko uroczą damą, ale także niezwykle zdolna. Została awansowana na wiceprezes Emgrand Group w młodym wieku. Była również jednym z czynników stojących za sukcesem firmy dzisiaj. Teraz, gdy Emgrand Group została przejęta przez rodzinę Wade, były prezes abdykował, a Doris została, aby pomóc nowemu prezesowi. Doris była dość zszokowana, gdy po raz pierwszy zobaczyła Charliego. Nie spodziewała się zobaczyć tak młodego i czarującego mężczyzny, kiedy usłyszała o nim od Stephena! Szybko się opanowała i powitała go z szacunkiem. "Witamy, panie Wade. Proszę za mną do mojego biura."