Perspektywa Seleny Przytulam go szybko, po czym odrywam się i robię krok w tył. – Mam dziś mnóstwo pracy i zaległości do nadrobienia. Może porozmawiamy później? – mówię, mając nadzieję, że zrozumie, o co mi chodzi. – Tak, oczywiście. Chciałem tylko dać znać, że dziś o jedenastej jest spotkanie. Wszyscy muszą być obecni! – mówi. – Dobrze! Dziękuję – odpowiadam i czekam, aż wyjdzie z mojego biura.