Angelo i Isabella byli tak głodni, ale po zjedzeniu po dwa kokosy każde z nich, nie mogli już nic przełknąć i usiedli obok siebie na plaży.
Kiedy Angelo patrzył na Isabellę, czuł wdzięczność, że zdecydował się obejść wyspę, ponieważ gdyby tego nie zrobił, nie spotkałby Isabelli.
Byliby tak blisko siebie, a jednak tak daleko, każde z nich myśląc, że drugie nie dało rady.
A nawet gdyby został i miał
















