Coś się dzieje w mojej piersi. To uczucie odwilży. Chłód ustępuje – i dzieje się to odrobinę bardziej za każdym razem, gdy patrzę na Grace. Prowadzę ją po schodach do mojego odrzutowca, piorunując wzrokiem mężczyznę tankującego samolot za to, że patrzył na jej nogi sekundę za długo. Zaborczość wbija się we mnie jak pieprzone szpony i prawie zaczynam żałować decyzji o zabraniu jej poza mój dom. Moż