– Chodź, dam ci coś zjeść – proponuję, a jej grymas łagodnieje na tyle, by skinąć głową. Chcę jej powiedzieć, że znowu przypomina kociaka, bo jest rozdrażniona, kiedy jest głodna. Jakoś nie sądzę, żeby to dobrze odebrała. – Dopóki jesteś ze mną, jesteś bezpieczna. – Dlaczego to brzmi jak ostrzeżenie? – Ponieważ rodzina, z którą mieszkałaś, miała powód, żeby cię zabrać, Rissa. Oni cię ukradli i nie