Wyraz twarzy Melissy posmutniał. "Co cię to obchodzi, czy chcę stąd wyjść?" Jewel spojrzała na nietkniętą zastawę stołową i zadrwiła. "Boisz się mnie, prawda? Dlatego chciałaś uciec." Melissa odparowała: "Jesteś tylko córką rozpustnicy. Dlaczego miałabym się ciebie bać?" Wyglądało na to, że Jewel nie przejęła się sarkastyczną uwagą Melissy. "Co w tym złego, że jestem córką rozpustnicy? Przynajmniej mam miłość taty, w przeciwieństwie do ciebie i twojej porzuconej matki!" Melissa zmierzyła Jewel wzrokiem, a jej pierś unosiła się gwałtownie. Daisy, nie mogąc znieść arogancji Jewel, chłodno zauważyła: "Wygląda na to, że jesteś bardzo dumna ze swojej matki rozpustnicy, co? Na twoim miejscu bym się zabiła." Jewel zapytała z wściekłością: "Kim ty, kurwa, jesteś?" Daisy trafiła w czuły punkt, wspominając o matce Jewel. Jewel patrzyła na Daisy, jakby chciała ją rozerwać na miejscu. Daisy spokojnie odparowała: "To nie ma znaczenia, ale jedno jest pewne. Jesteś suką." Jewel uniosła rękę, próbując spoliczkować Daisy. "Za kogo ty się, kurwa, masz, Daisy Cooke? Jesteś tylko wieśniaczką porzuconą przez ojca!" Daisy złapała ją za nadgarstek i zachichotała. "Masz rację, ale wiesz, mój ojciec bardzo ceni sobie swoją reputację. Jeśli mnie uderzysz, pociągnie cię do odpowiedzialności." Jewel zawahała się, niepewna swojego znaczenia dla Axtona. Daisy nagle puściła Jewel i wzięła Melissę za rękę, mówiąc: "Chodźmy stąd, Melissa." Jewel zatoczyła się do tyłu, patrząc na oddalającą się postać Daisy, po czym wybuchnęła szyderczym śmiechem. "Daisy, dlaczego nosisz podróbkę? To takie żenujące!" Głos Jewel przyciągnął uwagę wszystkich gości, przez co Daisy się zaczerwieniła. Widząc, że Melissa patrzy na nią z troską, Daisy ugryzła się w wargę, opanowała się, a następnie powiedziała z pewnością do Jewel: "Skąd wiesz, że to podróbka?" Jewel skrzyżowała ramiona i oświadczyła arogancko: "Ta sukienka jest limitowaną edycją luksusowej marki. Jest tylko jedna, a ja nigdy nie noszę podróbek." Daisy odparowała: "Z pewnością stać mnie na taką sukienkę." Założyła, że niewielu w restauracji potrafi rozpoznać autentyczność sukienki. Dopóki będzie wyglądać na pewną siebie, Jewel nic nie będzie mogła z tym zrobić. Jewel zapytała ze znaczącym uśmiechem: "Cóż, Daisy, wiesz, kto kupił mi tę sukienkę?" Daisy miała złe przeczucia. Wtedy usłyszała, jak Jewel mówi: "To był prezent urodzinowy od twojej siostry, Jade. Czy chcesz powiedzieć, że spadkobierczyni Cooke Group dała mi podróbkę?" Jewel cmoknęła językiem i dodała: "Więc Jade kupiła mi luksusową sukienkę, a ty musisz nosić podróbkę. Wygląda na to, że twoja siostra też tobą gardzi. Ale to ma sens. Jesteś tylko ignorantką ze wsi. I dlatego trzyma się od ciebie z daleka." Drwiny Jewel przeszyły serce Daisy jak ostry nóż, utrudniając jej oddychanie. Nie mogła już znieść zadowolonego uśmiechu Jewel i próbowała odejść, ale ktoś złapał ją za nadgarstek, zanim zdążyła zrobić krok. "Hej, co robisz?" Daisy próbowała strząsnąć rękę, ale napotkała tylko parę współczujących oczu. Osobą tą była kobieta po czterdziestce, z eleganckimi krótkimi włosami i eleganckim zachowaniem. Przyjrzała się Daisy z góry na dół i skinęła głową z zadowoleniem, mówiąc: "Myślę, że ta sukienka wygląda bardziej jak prawdziwa." Jewel zadrwiła i powiedziała: "Co za ignorantka!" Kobieta uśmiechnęła się i wyjaśniła łagodnym tonem: "Tematem tej sukienki są 'romantyczne kwiaty', więc znajdują się na niej wzory kwiatów. Używa różowych, złotych i srebrnych nici zamiast diamentów, aby stworzyć błyszczący efekt pod światłami." Uwaga wszystkich zwróciła się na sukienki, które miały na sobie Daisy i Jewel. Piękne kwiatowe wzory na sukience Daisy były dokładnie takie, jak opisała kobieta. Z drugiej strony, sukienka Jewel była ozdobiona dużą ilością diamentów, wyglądając krzykliwie. Jewel nie chciała uwierzyć kobiecie i argumentowała: "To niemożliwe. Ta sukienka nie może być podróbką." Wiedząc, że sukienka została kupiona przez Jade, ludzie spojrzeli na kobietę, której ton stał się chłodniejszy, gdy powiedziała: "To nie jest podróbka, ale kopia innej marki. Zamierzam ich pozwać." W tłumie zawrzało. Jewel ścisnęła brzeg sukienki, nie chcąc się z tym pogodzić. "To nie może być podróbka!" powiedziała. Oczy Daisy rozbłysły, gdy spojrzała na kobietę i zapytała: "Czy pani jest Cassidy Horn, projektantką tej marki?" Cassidy skinęła głową i powiedziała: "Ta sukienka bardzo dobrze na tobie leży. Wydobywa twoje wyjątkowe piękno." Daisy nieśmiało odpowiedziała: "To dlatego, że ta sukienka jest piękna." "Nie do końca, nawet najpiękniejsza sukienka potrzebuje odpowiedniej osoby, która ją założy" - zauważyła Cassidy, nawiązując do Jewel. Melissa wykorzystała szansę, by zadrwić z Jewel. "Okazuje się, że to ty nosisz podróbkę! Co za żart! No dalej. Projektantka tu jest. Po prostu przyznaj się do tego!" Te słowa zawstydziły Jewel. Jej twarz wykrzywiła się z zakłopotania, gdy wybiegła z tłumu, zostawiając swoich przyjaciół. Daisy spojrzała na Cassidy z wdzięcznością. "Dziękuję za pomoc." "Obrażono moją pracę, więc musiałam zabrać głos w swojej obronie, ale..." Cassidy zawiesiła głos, po czym kontynuowała z uśmiechem: "Powiedziano mi, żebym tu przyszła."