Jessica zamrugała kilkakrotnie. Nie mogła uwierzyć, że właśnie wyszła za mąż. W normalnych okolicznościach powinna obdarzyć męża wielkim pocałunkiem w usta. Patrząc na stojącego obok niej nieznajomego, który, jak się właśnie dowiedziała, nazywał się Xavier Delgado, wciąż nie mogła uwierzyć, że jest mężatką. – Chcielibyście zrobić zdjęcia? – zapytał jeden ze świadków. – Tak – odpowiedział Xavier, odbierając akt ślubu od urzędnika. – Dziękuję za dzisiejszy dzień – powiedział, zwracając się do urzędnika. – Chodźmy zrobić zdjęcie – powiedział, wstając i wychodząc. Jessica ledwo rozumiała, co się dzieje, ale wyglądało na to, że Xavier pogodził się z faktem, że ożenił się z nieznajomą. Wydawał się z tym komfortowo. Jessica wychodzi na zewnątrz i widzi, jak stoi przed budynkiem sądu, trzymając certyfikat. Podeszła do niego i stanęła blisko niego. – Jeśli mamy robić zdjęcie, lepiej, żeby wyglądało wiarygodnie, że właśnie wzięliśmy ślub – powiedział Xavier. – Nie zapytałeś mnie, czy zgadzam się na robienie zdjęcia – wymamrotała. Wiedziała, że potrzebują tego zdjęcia, ale jej złamane serce i pochopna decyzja patrzyły jej prosto w twarz. Czy zawsze musi działać pochopnie, gdy ma do czynienia z rzeczami, z którymi ledwo sobie radzi sama? – Potrzebuję tego zdjęcia – powiedział. Jego głos zapewnił, że zrobienie zdjęcia nie podlega negocjacjom. Zgodziła się z nim i zrobiła zdjęcie, w końcu to ona podeszła do niego, żeby wziąć ślub. Równie dobrze mogła iść naprzód ze wszystkim innym. Oboje z trudem zmusili się do uśmiechu na zdjęciu. Jessica ledwo mogła się uśmiechnąć, ponieważ jej złamane serce przeszkadzało jej, ale Xavier nie był przyzwyczajony do uśmiechania się, więc jemu też było trudno. Fotograf musiał zrobić kilka ujęć więcej niż zwykle, aby uchwycić jedno, na którym uśmiechy wyglądały na szczere. Zrobiono kilka kopii pozostałych zdjęć, a Xavier podaje adres e-mail, aby odebrać miękkie kopie zdjęcia. Powiedziano mu, że twarde kopie zostaną oprawione i będą gotowe w przyszłym tygodniu, więc będą mogli je wtedy odebrać. – Trzymaj to – powiedział Xavier, wręczając certyfikat Jessice, która odebrała go i czytała raz po raz, rzeczywiście widniało na nim jej imię i nazwisko Jessica Penelope Joshua i była żoną Xaviera Johna Delgado. – Chodźmy – powiedział Xavier, idąc w kierunku parkingu. – Dokąd? – zapytała Jessica, doganiając go. – Do mojego dziadka – odpowiedział Xavier. Nie znosił zbyt dużo mówić. Ale ponieważ właśnie się ożenił, wiedział, że będzie miała mnóstwo pytań, więc zrobi wszystko, co w jego mocy, aby odpowiadać tylko wtedy, gdy zapyta. – Po co? – zapytała. – Właśnie się pobraliśmy i chcę cię przedstawić mojemu dziadkowi – powiedział Xavier łagodnie. Wypowiedział już zbyt wiele słów i to mu się nie podobało. – Ach – odpowiedziała Jessica. Xavier zatrzymał się przed Mercedesem, jednym z nowszych modeli. Nie znała się zbytnio na samochodach, ale mogła stwierdzić, że ten samochód jest bardzo drogi. Wyglądał egzotycznie i drogo. – Wsiadaj – powiedział Xavier. Wtedy potwierdziły się jej podejrzenia, że jej nowy mąż jest wpływowy i bogaty. Powinna być szczęśliwa, że wylądowała na przystojnym, bogatym młodym mężczyźnie, ale jej złamane serce nie mogło pozwolić na jej radość.