Słowa Xawiera wskazywały, że od teraz będzie jadł posiłki, które przygotuje. To było jak przebiegnięcie dziesięciokilometrowego biegu i minięcie pierwszego kilometra. Wydawało się to małe i nieistotne, ponieważ wciąż miała długą drogę do przebycia, zanim oboje poczują się na tyle swobodnie, by zwracać się do siebie jak przyjaciele, ale czuła się uszczęśliwiona i radosna, przynajmniej teraz pokazał