— Co jeszcze powinnam wiedzieć, zanim poznam twojego dziadka? — zapytała Jessica, gdy wjechali na parking szpitala. — Jest ciągle zmęczony z powodu raka wątroby, ledwo mówi. Przywitamy się z nim dzisiaj i to wszystko — odparł. Miał nadzieję, że dotarcie do sali szpitalnej w końcu zmusi go do przestania mówienia. — Dobrze więc — powiedziała Jessica, wyciągając z torebki małe lusterko. Sprawdziła swój wygląd i poćwiczyła uśmiech. Jeśli mieli udawać parę, musiała sprawić, by uwierzono, że jest szczęśliwa, wychodząc za mąż za nieznajomego. Xavier wpatrywał się w nią, gdy to robiła. Było w niej coś bardzo odmiennego. Otaczała ją aura, której nie potrafił wytłumaczyć. — Ruszamy? — zapytał Xavier, odpinając pas bezpieczeństwa i otwierając drzwi. Jessica zrobiła to samo i oboje wysiedli. — Proszę, oto pierścionek. Mam nadzieję, że pasuje — powiedział Xavier, wyciągając z kieszeni dwa pierścionki. Jeden miał diamentową główkę osadzoną w złotej obrączce, drugi miał małe diamentowe kamienie osadzone również w złotej obrączce. Jessica wzięła pierścionek i włożyła go. Nie mogła uwierzyć, że może nosić diamentowy pierścionek. Najlepsze, co Burke mógłby jej dać, to stalowa obrączka pomalowana na złoto, a mimo to jej serce tęskniło za nim. Pierścionek pasował idealnie, jakby mierzono jej palce specjalnie pod niego. — Trzymaj się blisko — powiedział Xavier. Xavier brzmiał chłodno dla Jessiki, ale wciąż można było usłyszeć jego troskę i ciepło. Uważała, że przybiera chłodną i obojętną postawę, aby trzymać ludzi od siebie z daleka. Oczywiste było, że tak robił. Chociaż nie interesowała się najnowszymi wiadomościami i wydarzeniami, nie było ani jednej osoby mieszkającej w Chiachester City, która nie wiedziałaby o brutalnej śmierci jego rodziców. Niektórzy ludzie nawet myśleli, że zostali celowo zabici, ale policyjne dochodzenie wykazało, że był to wypadek, gdy złapano drugiego pijanego mężczyznę prowadzącego ciężarówkę. Sprawca został oskarżony o ucieczkę z miejsca wypadku i uwięziony tylko na rok, a następnie zwolniony. Xavier musiał przybierać tę postawę, aby chronić się przed wpuszczaniem kogokolwiek do swojego życia, a potem przed utratą tej osoby. A teraz miał stracić swojego dziadka, który był teraz jedyną osobą w jego życiu. — Zastanawiałem się, co cię tak długo trzymało — powiedział Dawson. Oczekiwał, że jego wnuk przyjdzie, ponieważ obiecał przyprowadzić dzisiaj żonę. — Był mały problem w sądzie — odpowiedział Xavier. Dawson spodziewał się, że Xavier wymyśli wymówkę, dlaczego nie ma żony, ale ku jego zaskoczeniu był z żoną. Zastanawiał się, gdzie Xavier znalazł żonę. Wiedział na pewno, że nie ma dziewczyny, jak zawsze mówił. Pozwalał mu na to tylko dlatego, że znał trudności swojego wnuka z zaakceptowaniem większej liczby osób w swoim życiu. A tu dziewczyna mu towarzyszy. Zastanawiał się, skąd się wzięła i czy okaże się dobrą partią dla jego wnuka. Planował oddać go w ręce dobrej osoby. Miłość przyjdzie później.