Próbuję wsunąć jajecznicę do ust, zagłuszyć nerwy, to narastające uczucie niepokoju, które ogarnia moje zmysły, ale wtedy spoglądam na moje drżące ręce i nie mogę już dłużej udawać. W domu jest zbyt cicho. Zbyt ogromnie. Zbyt jasno. Przypomina mi to, jak się tu wprowadziłam. Czułam się osaczona, gdy matka patrzyła mi na ręce, żądając, bym była normalną osiemnastolatką, cokolwiek przez to rozumiała