W gabinecie pukanie do drzwi wyrwało Cherise z zamyślenia. "Proszę!" – zawołała, a do środka wszedł Dennis, z posępnym wyrazem twarzy. "Dennis" – Cherise przywitała go łagodnym uśmiechem. "Panno Leach, dziś kończy pani dwadzieścia lat" – powiedział Dennis, w jego głosie pobrzmiewał ciężar ostatnich życzeń Amelii. "Panna Garcia miała przekazać pani hasło do sekretnego pokoju, gdzie przechowywana jest pewna ważna rzecz. Ale po jej śmierci hasło przepadło". Sekretny pokój, ukryty za wazonem w gabinecie babci, zawsze budził ciekawość Cherise. Surowy zakaz babci trzymał ją z daleka, ale teraz, z mieszaniną ekscytacji i niepokoju, powiedziała: "Spróbuję je złamać". Twarz Dennisa rozjaśniła się. "Zawsze była pani bystra, panno Leach. Jeśli uda się pani to rozgryźć, panna Garcia byłaby bardzo szczęśliwa". Cherise szybko wyprzedziła program szkolny i kontynuowała edukację pod okiem babci i dzięki wiedzy mieszkańców miasteczka, ale Dennis niewiele wiedział o zakresie jej wiedzy. "Zostawię panią z tym" – powiedział Dennis, jego krok stał się lżejszy, gdy dodał: "Pójdę pomóc Belli przy obiedzie". Cherise podeszła do wazonu, przekręciła podstawę i drewniane drzwi za nim otworzyły się. Weszła do ukrytego pokoju, a jej wzrok od razu przyciągnęły żelazne drzwi z motywem tarota. Centralnym punktem drzwi był wypukły wzór przedstawiający wszystkie 22 karty Wielkich Arkanów, z których każda mogła się poruszać – ukłon w stronę bogatej tradycji tarota. W głowie Cherise przemknęła pasja babci do tarota i Cherise wiedziała, że jest na właściwej drodze. Karty Wielkich Arkanów były jak mapa podróży przez życie, a Cherise pomyślała o tych, które symbolizowały kobiecą siłę. Spróbowała karty Najwyższej Kapłanki, mając nadzieję, że to ona będzie kluczem do otwarcia drzwi, ale nie zadziałało. "Nie ta?" – pomyślała, marszcząc brwi, gdy rozważała inne opcje. Myśli Cherise powróciły do opowieści babci o tarocie, przypominając sobie karty Siły i Maga jako symbole odwagi i intelektu. Umieściła je w centrum wzoru, a drzwi zatrzasnęły się, otwierając się. W środku znalazła ciasną przestrzeń zdominowaną przez wysoki regał z książkami, wypełniony tomami. W środku znalazła czasopisma medyczne, teksty religijne, starożytne zwoje i dzieła, które uważano za zaginione. Podniosła jeden z tomów, a strony były wypełnione pismem babci w piśmie pieczęci, co wskazywało, że była kimś więcej niż tylko nauczycielką. Cherise przeglądała książki, zanim jej uwagę przyciągnęło zdjęcie na szczycie regału. Przedstawiało jej babcię z dawnych czasów, stojącą obok młodej dziewczyny, która wyglądała na około dziesięć lat – jej matkę, Claire Garcia. Na odwrocie zdjęcia znajdowała się notatka babci: "Moja droga córko, bardzo za tobą tęsknię. Niech zaznasz pokoju w niebie. Choć nie mogę wymierzyć sprawiedliwości za ciebie, obiecuję, że będę czuwać nad Cherise, zapewniając jej szczęście i dobrobyt". Myśli Cherise wirowały, gdy przyswajała tę wiadomość. "Śmierć mamy nie była spowodowana bombardowaniem? Czy jest więcej tajemnic? Dlaczego babcia to napisała? Dlaczego pozwolono mi wejść do sekretnego pokoju dopiero w wieku 20 lat? Czy babcia zmarła, zanim zdążyła usunąć to zdjęcie?" Jej umysł był wirującą burzą pytań, wywołując krótkotrwały chaos. Szybko wyciągnęła telefon i znalazła kontakt o nazwie "Kruk".