Chętnie podążam za Jeromem i moim drugim strażnikiem z pokoju na korytarz. We trójkę pędzimy do drzwi, a poczucie winy we mnie narasta, bo jestem przyczyną tylu konfliktów. Zanim jednak wyjdę, słyszę za sobą cichy głosik. "Czekaj!" - woła. Odwracam się i widzę Romulusa zbiegającego po schodach z małą książeczką w rękach. Podbiega do mnie przy drzwiach. "Znalazłem to w szafie!" - mówi. "Dawno temu!