Daniel nie puszcza mojej dłoni, gdy tylko wracamy do domu. – Daniel – mówię z irytacją, próbując wyrwać rękę, podczas gdy on ciągnie mnie korytarzem. – Puść mnie – naprawdę zamierzasz mnie skarżyć? On tylko spogląda na mnie przez ramię, nic nie mówiąc, gdy docieramy do drzwi gabinetu jego ojca. Puka głośno, dwa razy. Wzdycham, kręcąc głową, czekając. Szczerze mówiąc, nie uważam, że Daniel jest