Śniadanie następnego ranka jest… niezręczne. Kent podaje Danielowi i mnie jajka z kiełbasą, stawiając talerze na stole obok naszych filiżanek z kawą, nie odzywając się słowem. Daniel i ja jemy w milczeniu, obaj wyczuwając, że lepiej trzymać się z dala od radaru Kenta. Kiedy Kent wraca do kuchni, Daniel patrzy na mnie z ciekawością, kiwając głową w stronę ojca i wzruszając ramionami w pytaniu, daj